Στη μυθοπλασία του Μπόρχες μια αρχαία κινέζικη εγκυκλοπαίδεια εμφανίζεται να περιέχει την ακόλουθη ταξινόμηση των ζώων: «(α) Εκείνα που ανήκουν στον αυτοκράτορα, (β) τα βαλσαμωμένα, (γ) τα εκπαιδευμένα, (δ) τα γουρούνια που θηλάζουν, (ε) οι γοργόνες, (στ) τα μυθικά, (ζ) τα αχυρένια σκυλιά, (η) τα ζώα που περιέχονται σ’ αυτή την ταξινόμηση, (θ) εκείνα που τρέμουν...
σα να έχουν τρελαθεί, (ι) τα αναρίθμητα, (ια) τα ζωγραφισμένα με πολύ λεπτό πινέλο από τρίχα καμήλας, (ιβ) άλλα ζώα, (ιγ) αυτά που μόλις έσπασαν ένα βάζο με λουλούδια, (ιδ) εκείνα που φαίνονται από απόσταση σαν μύγες».
Ο Γιώργος δεν έχει πετύχει ακόμα για την κυβέρνησή του τη δομή της κινέζικης εγκυκλοπαίδειας, αλλά βρίσκεται σε καλό δρόμο. Μέχρι χθες είχαμε ένα Υπουργείο «Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων», ένα άλλο «Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», ένα τρίτο «Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής». Σ’ αυτά προστέθηκε το «Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας». Στο ιδιόρρυθμο μυαλό του εμπνευστή, το ψάρεμα δεν συμπεριλαμβάνεται στις «θαλάσσιες υποθέσεις», όπως η «δια βίου μάθηση» δεν συμπεριλαμβάνεται στην παιδεία. Μένει να δούμε γραμμένο εκείνο το σπαρταριστό που ακούγαμε στα προχθεσινά έκτακτα δελτία: «Υγείας, Διατροφής και Άθλησης».
Θα μου πείτε, ψιλά γράμματα. Ο άνθρωπος το κάνει για μεγαλύτερη έμφαση. Θέλει να μας περάσει το όραμά του: Όλοι γυμνασμένοι, υγιείς και με laptop σ’ ένα δροσερό λιβάδι, ψάχνοντας εργασία με βάση τα προσόντα που διαρκώς θα αποκτούμε. Να το δεχτώ. Αλλά εξηγείστε μου γιατί οι «ξένες επενδύσεις» δεν είναι αρμοδιότητα του «Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας». Γιατί οι χοντρές μπίζνες διαχωρίζονται από τις ψιλές. Γιατί οι ψιλές πάνε στην περιφέρεια και οι χοντρές μένουν στο Μαξίμου. Όποια κι αν είναι η απάντηση, το τελικό συμπέρασμα είναι ένα: Για το καλό μας.
Για το καλό μας, η κυβέρνηση γέμισε αναπληρωτές και υφυπουργούς. Όλοι μαζί, να σπρώχνουν την Ελλάδα στον ανήφορο. Αλλά γιατί στο Υπουργείο Εργασίας μαζεύτηκαν περισσότεροι απ’ ότι στο Εσωτερικών και στο Οικονομικών; (Ίσως γιατί του προστέθηκε η «μεταναστευτική πολιτική», νοούμενη πλέον ως διευκόλυνση της εξόδου των ανέργων, ντόπιων και ξένων, από την Ελλάδα). Τι τους θέλει το Παιδείας τέσσερις νοματαίους; (Μια εικασία διατυπώνεται παρακάτω). Και γιατί άλλους τόσους το Περιβάλλοντος που φαίνεται πως έχασε την ενέργεια (αλλά κράτησε, όλη δική του, την κλιματική αλλαγή);
Μάλλον, στα μεσαία υπουργεία, και σε ενδιάμεσες θέσεις, ο Γιώργος αποφάσισε να παρκάρει κάποια στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησής του που διακρίθηκαν στο far niente. Και, από την προηγούμενη εμπειρία του, μπορούν να υπάρχουν υφυπουργοί και αναπληρωτές χωρίς αρμοδιότητες, χαμογελαστοί κι ευχαριστημένοι, με εξασφαλισμένη την πολιτική τους επιβίωση.
Πρόκειται για ένα νέο είδος πολιτικού προσώπου, με ή χωρίς αρμοδιότητες: Το κινητό του είναι μονίμως συνδεμένο με εκείνο του τηλεδημοσιογράφου. «Με πήραν, με πήραν, μπήκα στην κυβέρνηση!» Κάπως έτσι, ο ανασχηματισμός έγινε τσίρκο. Με το κινέζικο κόλπο της σταγόνας και με ζώα από την κινέζικη εγκυκλοπαίδεια. Τα περισσότερα, άλλωστε, «ανήκουν στον αυτοκράτορα».
σα να έχουν τρελαθεί, (ι) τα αναρίθμητα, (ια) τα ζωγραφισμένα με πολύ λεπτό πινέλο από τρίχα καμήλας, (ιβ) άλλα ζώα, (ιγ) αυτά που μόλις έσπασαν ένα βάζο με λουλούδια, (ιδ) εκείνα που φαίνονται από απόσταση σαν μύγες».
Ο Γιώργος δεν έχει πετύχει ακόμα για την κυβέρνησή του τη δομή της κινέζικης εγκυκλοπαίδειας, αλλά βρίσκεται σε καλό δρόμο. Μέχρι χθες είχαμε ένα Υπουργείο «Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων», ένα άλλο «Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», ένα τρίτο «Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής». Σ’ αυτά προστέθηκε το «Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας». Στο ιδιόρρυθμο μυαλό του εμπνευστή, το ψάρεμα δεν συμπεριλαμβάνεται στις «θαλάσσιες υποθέσεις», όπως η «δια βίου μάθηση» δεν συμπεριλαμβάνεται στην παιδεία. Μένει να δούμε γραμμένο εκείνο το σπαρταριστό που ακούγαμε στα προχθεσινά έκτακτα δελτία: «Υγείας, Διατροφής και Άθλησης».
Θα μου πείτε, ψιλά γράμματα. Ο άνθρωπος το κάνει για μεγαλύτερη έμφαση. Θέλει να μας περάσει το όραμά του: Όλοι γυμνασμένοι, υγιείς και με laptop σ’ ένα δροσερό λιβάδι, ψάχνοντας εργασία με βάση τα προσόντα που διαρκώς θα αποκτούμε. Να το δεχτώ. Αλλά εξηγείστε μου γιατί οι «ξένες επενδύσεις» δεν είναι αρμοδιότητα του «Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας». Γιατί οι χοντρές μπίζνες διαχωρίζονται από τις ψιλές. Γιατί οι ψιλές πάνε στην περιφέρεια και οι χοντρές μένουν στο Μαξίμου. Όποια κι αν είναι η απάντηση, το τελικό συμπέρασμα είναι ένα: Για το καλό μας.
Για το καλό μας, η κυβέρνηση γέμισε αναπληρωτές και υφυπουργούς. Όλοι μαζί, να σπρώχνουν την Ελλάδα στον ανήφορο. Αλλά γιατί στο Υπουργείο Εργασίας μαζεύτηκαν περισσότεροι απ’ ότι στο Εσωτερικών και στο Οικονομικών; (Ίσως γιατί του προστέθηκε η «μεταναστευτική πολιτική», νοούμενη πλέον ως διευκόλυνση της εξόδου των ανέργων, ντόπιων και ξένων, από την Ελλάδα). Τι τους θέλει το Παιδείας τέσσερις νοματαίους; (Μια εικασία διατυπώνεται παρακάτω). Και γιατί άλλους τόσους το Περιβάλλοντος που φαίνεται πως έχασε την ενέργεια (αλλά κράτησε, όλη δική του, την κλιματική αλλαγή);
Μάλλον, στα μεσαία υπουργεία, και σε ενδιάμεσες θέσεις, ο Γιώργος αποφάσισε να παρκάρει κάποια στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησής του που διακρίθηκαν στο far niente. Και, από την προηγούμενη εμπειρία του, μπορούν να υπάρχουν υφυπουργοί και αναπληρωτές χωρίς αρμοδιότητες, χαμογελαστοί κι ευχαριστημένοι, με εξασφαλισμένη την πολιτική τους επιβίωση.
Πρόκειται για ένα νέο είδος πολιτικού προσώπου, με ή χωρίς αρμοδιότητες: Το κινητό του είναι μονίμως συνδεμένο με εκείνο του τηλεδημοσιογράφου. «Με πήραν, με πήραν, μπήκα στην κυβέρνηση!» Κάπως έτσι, ο ανασχηματισμός έγινε τσίρκο. Με το κινέζικο κόλπο της σταγόνας και με ζώα από την κινέζικη εγκυκλοπαίδεια. Τα περισσότερα, άλλωστε, «ανήκουν στον αυτοκράτορα».
του Αλέξη Καλοκαιρινού protagon.gr
