Το 30% των γυναικών στρατιωτών του αμερικάνικου στρατού έχει πέσει θύμα βιασμού
Σύμφωνα με το NPR, “Το 2003, μια έρευνα γύρω από τις γυναίκες βετεράνους των ΗΠΑ έδειξε ότι το 30% είπαν ότι έπεσαν θύματα βιασμού κατά τη στρατιωτική τους θητεία. Μια ίδια μελέτη βετεράνων του 2004, οι οποίοι ζητούν βοήθεια για την... μετατραυματική αγχώδη διαταραχή (PTSD), έδειξε ότι το 71 % των γυναικών είπαν ότι είχαν υποστεί σεξουαλική επίθεση ή βιασμό κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους σύμβασης. Και μια μελέτη του 1995 γυναικών βετεράνων από τον πόλεμο του Κόλπου και προηγούμενων πολέμων, έδειξε ότι 90 % είχαν παρενοχληθεί σεξουαλικά. “
Το BBC πρόσφατα σε έκθεση στο “The Lonely Soldier” γράφει...
“Ο προσωπικός πόλεμος των γυναικών που υπηρετούν στο Ιράκ” της Helen Benedict. Το βιβλίο αυτό εξετάζει τις εξαιρετικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στρατιώτες που υπηρετούν στο εξωτερικό. Η Benedict πήρε συνεντεύξεις από αρκετές γυναίκες στο στρατό για να έχει μια βαθύτερη κατανόηση του θέματος.
Η στρατιωτικός Chantelle Henneberry μίλησε για κάποιες από τις εμπειρίες της στο Ιράκ, “Όλοι υποτίθεται ότι έχουν έναν “φιλαράκο-μάχης” στο στρατό, και οι γυναίκες υποτίθεται ότι έχουν έναν για να πάνε στο αποχωρητήρια ή στο ντους μαζί – ώστε να μειώσουν τις πιθανότητες βιασμού. Αλλά επειδή ήμουν η μόνη γυναίκα εκεί, δεν είχα έναν τέτοιο. Φίλος μου ήταν το όπλο μου και το μαχαίρι μου."
Μια άλλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 90% όλων των γυναικών που υπηρετούν έχουν παρενοχληθεί σεξουαλικά. Ένα άλλο ένα εκτιμά ότι το 90% του συνόλου των βιασμών δεν έχουν αναφερθεί, παρά τους δήθεν ευκολότερους τρόπους για να καταγγελθεί ν αξιόποινη πράξη με εμπιστευτικότητα από το 2005. Είτε έτσι είτε αλλιώς, φαίνεται πως πρόκειται για μια επιδημία που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Πρώην γυναίκα στρατιώτης της οποίας η ταυτότητα προστατεύεται λέει, “Τουλάχιστον ο βιασμός τελειώνει. Η καθημερινή υποβάθμιση είναι που σε κατατρώει. Καμιά από τις φίλες μου που έπεσαν θύματα βιασμού δεν το έχει αναφέρει. Ή αν προσπαθήσαμε, μας είπαν να το βουλώσουμε για λόγους «ηθικής». Η εργασία με τον βιαστή σε καθημερινή βάση δεν είναι πολύ διασκεδαστική, πιστέψτε με. “
Το πως ο στρατός αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση φανερώνει το μοντέλο του “όσα βλέπει η πεθερά”. Μέχρι το 2008, το 62% αυτών που είχαν καταδικαστεί για σεξουαλική επίθεση ή βιασμό έλαβε πολύ επιεικείς ποινές όπως υποβιβασμό, αναστολή ή έγγραφη επίπληξη.
Αυτό το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στο στρατό των ΗΠΑ. Αυτή η κατάχρηση είναι ανεξέλεγκτη και μεταξύ ιδιωτών-εργοληπτών άμυνας, όπως επισημάνθηκε στην πρόσφατη ιστορία με την Jamie Leigh Jones. Η κα Jones ήταν στο Ιράκ το 2005, όταν επτά εργαζόμενοι της Halliburton / KBR την νάρκωσαν και τη βιάσανε ομαδικά. Οι τραυματισμοί της ήταν τόσο εκτενείς, καθώς είχε ρήξεις στον κόλπο και τον πρωκτό της, τα εμφυτεύματα στήθους της έσπασαν, και οι θωρακικοί μύες της σχίστηκαν. Η ανταπόκριση της KBR ήταν να την κλειδώσει σε ένα κοντέινερ με μόνο ένα κρεβάτι, και να της αρνηθούν τροφή, νερό και ιατρική περίθαλψη.
Το έγκλημα αυτό τελικά οδήγησε σε μια τροπολογία που προστίθεται στο νομοσχέδιο άμυνας από τον γερουσιαστή Al Franken (D-MN). Αυτό θα απαιτεί από τις “εταιρείες πολέμου” να επιτρέπουν στους εργαζόμενους τους να στραφούν σε αμερικανικά δικαστήρια σε περιπτώσεις βιασμού ή σεξουαλικής επίθεσης, ανεξάρτητα από το πού έγινε το περιστατικό. Οι 30 Ρεπουμπλικανικό γερουσιαστές καταψήφισαν την τροπολογία αυτή επί του παρόντος.
Πηγή και μετάφραση από : NewsJunkiePost
