μικρόσωμου ανθρώπου, είναι χωρισμένοι σε διαφορετικές ομάδες, ανάλογα με την περιοχή στην οποία διαμένουν.
ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥΣ
Οι Μπούτι, που είναι και η ομάδα με το μεγαλύτερο ύψος, σπάνια ξεπερνά το 1,5 μ. σε ύψος. Η αλήθεια είναι ότι το μικρό τους ανάστημα τους επιτρέπει να κινούνται μέσα στα πυκνά δάση ταχύτερα και πιο άνετα από τους ψηλούς γείτονές τους. Ζουν σε μικρές κοινότητες 15 έως 70 ατόμων, οι οποίες είναι νομαδικές, και μετακινούνται σε διαφορετικά μέρη του δάσους πολλές φορές μέσα στο χρόνο, κουβαλώντας όλα τα υπάρχοντά τους στην πλάτη τους.
Η ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ
Αντιλαμβάνονται το δάσος σαν τη μήτρα μιας μητέρας, ως πηγή προστασίας και διατροφής. Τους παρέχει όλα όσα χρειάζονται για την επιβίωσή τους, από υλικά για την κατασκευή των θολωτών καλυβών τους, τις οποίες καλύπτουν με φύλλα, μέχρι υλικά για τις κυνηγετικές ανάγκες τους. Μολαταύτα, πάντα είχαν σχέση με τους γειτονικούς ποιμενικούς ή γεωργικούς λαούς και αποκτούσαν γεωργικά προϊόντα, μεταλλικά εργαλεία, αλκοόλ και καπνό με το σύστημα των ανταλλαγών, ενώ υιοθετούσαν και τις γλώσσες τους. Συλλέγουν βολβούς, κάμπιες, μέλι και τερμίτες, που παρέχουν το 70% της διατροφής τους, και αυτό είναι έργο των γυναικών, ενώ έργο των ανδρών αποτελεί το κυνήγι, που παρέχει το υπόλοιπο 30% της διατροφής τους.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
Πριν το κυνήγι, εκτελούνται εξευμενιστικές και εξαγνιστικές τελετές με το άναμμα τελετουργικής φωτιάς.
Η μουσική και ο χορός αποτελούν μέρος της καθημερινής τους ζωής, καθώς τα τραγούδια συνδέονται με σημαντικά γεγονότα, όπως το κυνήγι, το γάμο ή τη γέννηση, αλλά και με καθημερινές καταστάσεις, όπως τη συλλογή τροφής, την τακτοποίηση της οικίας ή τα απογεύματα γύρω από τη φωτιά.
ΓΛΩΣΣΑ
Όσον αφορά στην επικοινωνία, εκτός από τις γλώσσες μπαντού που γνωρίζουν για να συνεννοούνται με τους γείτονές τους, έχουν και μια δική τους «γλώσσα». Αυτή εκφράζεται με τραγούδι χωρίς λόγια, αλλά με μεμονωμένους ήχους και κραυγές που ταιριάζουν με μια βασική μελωδία που ακούγεται από τον τραγουδιστή. Το τραγούδι, επομένως, είναι ένα μέσο έκφρασης της μυστικής γλώσσας του δάσους. Με αυτή τη γλώσσα, οι Πυγμαίοι επικοινωνούν με τα πνεύματα του δάσους και τους ζητούν να είναι γενναιόδωρα.
