Παίρνετε θέση στο στατικό ποδήλατο γεμάτοι αποφασιστικότητα. Ξεκινάτε να ποδηλατείτε, κοιτάζοντας γύρω σας τους άλλους αθλούμενους του γυμναστηρίου, την τηλεόραση που παίζει βουβή κάπου μακριά, τα φώτα, τα παράθυρα, τον σοβά που ξεφτίζει. Συνεχίζετε να ποδηλατείτε. Αναλογίζεστε τις θερμίδες που καίτε, τα κιλά που θα χάσετε. Συνεχίζετε να ποδηλατείτε, ενώ η αρχική αποφασιστικότητα όλο και μειώνεται. Κοιτάτε όλο ελπίδα το ρολόι σας και η απογοήτευση ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σας. Εχουν περάσει μόλις.. τρία λεπτά! «Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν ήμουν στη φύση» σκέφτεστε. Γιατί λοιπόν δεν το κάνετε;
Στο εν λόγω ερώτημα η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων μέχρι πρότινος απαντούσε με μισόλογα και υπεκφυγές, ωστόσο εν έτει 2010 όλα δείχνουν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. «Ξεκίνησα το mountain bike πριν από ένα χρόνο, όταν αποφάσισα ότι δεν άντεχα άλλο τη γυμναστική... στους τέσσερις τοίχους. Η ορεινή ποδηλασία προσφέρει όχι μόνο άσκηση, αλλά και επαφή με τη φύση, εκτόνωση, ψυχική ηρεμία. Και όλα αυτά χωρίς να χρειάζεται να είσαι ούτε επαγγελματίας αθλητήςούτε φανατικός λάτρης της αδρεναλίνης» σχολιάζει στο «Βήμα» ο κ. Τάσος Τζάνος, 38 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος. «Παραδόξως,οι Ελληνες που τα τελευταία χρόνια συρρέουν κατά δεκάδες στους λόφους και στα βουνά για ποδήλατο ανήκουν κατά πλειονότητα στην ηλικία των 35 ως 45 ετών. Αυτό απέχει πολύ από την εικόνα του ριψοκίνδυνου εφήβου πάνω σε ένα ποδήλατο, η οποία επικρατεί στο μυαλό του μέσουΕλληνα» αναφέρει ο κ. Θωμάς Μήττας, πρώην ομοσπονδιακός προπονητής ορεινής ποδηλασίας και διευθυντής εταιρείας διοργάνωσης αθλητικών εκδηλώσεων.
Αυτή η γενιά των «ώριμων» ποδηλατών άλλωστε αναμένεται στα επόμενα χρόνια να φέρει πιο κοντά και την ίδια τη νέα γενιά σε μια πιο υγιή αντίληψη για ποδηλασία με ασφάλεια και σύνεση. «Είναι αξιοσημείωτο ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι τα ατυχήματα στο βουνό,αλλά οι αβλεψίες των αρχαρίων που επιλέγουν να... αγνοήσουν ορισμένους βασικούς κανόνες.Για παράδειγμα, πολλοί δεν αγοράζουν ποδήλατο που να είναι “μετρημένο” στις διαστάσεις τους και καταλήγουν με σοβαρά προβλήματα στη μέση ή στα γόνατα. Αλλοι υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους και από τις πρώτες εβδομάδες “εξαφανίζονται” για βόλτες πολλών χιλιομέτρων, με αποτέλεσμα την αφυδάτωση, την ηλίαση ή ακόμα και την υπερκόπωση!» τονίζει ο κ. Μάρκος Πάχος, αθλητής της ορεινής ποδηλασίας και τεχνικός ποδηλάτων.
