είχε ανατεθεί σ' έναν γνωστό και καλό αρχιτέκτονα όπως τον Τομπάζη και την ομάδα του δεν εξεπλάγην με το εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Στα τεχνικά δεδομένα: η άσφαλτος αντικαταστάθηκε από τους γνωστούς απ' τον μεγάλο περίπατο κυβόλιθους (σε μερικά σημεία μαρμάρινους μάλιστα) που πόσο δίνουν την εντύπωση του φροντισμένου δεν λέγεται. Τα εσωτερικά δρομάκια καλύφθηκαν μ' αυτό το "πατημένο χώμα" που κάνει το βάδισμα απαλό. Οι πρασινάδες είναι φροντισμένες, σε κανένα σημείο δεν θυμίζει την παλιά ζούγκλα, ενώ μεγάλη διαφοροποίηση κάνουν και τα άπειρα λουδούδια. Ο φωτισμός δείχνει επαρκέστερος, οι χαμηλοί στύλοι είναι αμέτρητοι και παντού ενώ πολύ εκτίμησα το ντιζάιν τον ψηλών, πραγματικά φινετσάτοι και σε μίνιμαλ μα και νοσταλγική γραμμή (τι λέω;).
Καλύτερο σημείο της παρέμβασης το ποταμάκι με τα πλατάνια: με την γεφυρούλα του, με το ζικ ζακ που γεμίζει ενδιαφέρουσα προοπτική το μάτι, με τα πολλά επίπεδα που σου επιτρέπουν να περνάς απέναντι χωρίς να βραχείς, και τον "βυθό" του με τα βότσαλα να στραφταλίζουν... Στο μάτι Ζαγοροχώρια, στο gps Κυψέλη!
Συμπερασματικά το Πεδίον επιστρέφει στη ζωή μας, με τον τίτλο του πιο ωραίου πάρκου της Αθήνας. Ευχή μεγάλη, όχι να αγκαλιαστεί απ' τους Αθηναίους-αυτό είναι δεδομένο, μα να προστατευθεί απ' τους βανδαλισμούς· βοηθάει ήδη η παρουσία των σεκιούριτυ, καθώς και το ενδιαφέρον που εκδήλωσαν κάτοικοι της περιοχής να γίνουν εθελοντές φύλακες. Κι άλλη ευχή; Τα δέντρα του ν' απορροφήσουν το νέφος γκέτο που περιφέρεται βαρύ πάνω απ' αυτές τις άλλοτε κραταιές περιοχές πέριξ της Πατησίων.
http://feedproxy.google.com
