Η τελευταία εβδομάδα στην Ισπανία, με τις συγκεντρώσεις χιλιάδων πολιτών σε δεκάδες πόλεις , ταρακουνά το πολιτικό σύστημα της και προσελκύει την προσοχή των Μ.Μ.Ε και των πολιτών της Ε.Ε ,οι οποίοι τα τελευταία χρόνια υφίστανται δεινή επίθεση στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα τους από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της γηραιάς ηπείρου. Μια πρωτοφανής κινητοποίηση πολιτών ,πέρα από κόμματα και συνδικάτα, μέσα σε 3 μήνες μορφοποιήθηκε σε κίνημα, με πολιτικό λόγο. Κύρια αιτήματα:...
O σεβασμός της αξιοπρέπειας των πολιτών, των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων τους από τους πολιτικούς και την Ε.Ε , η πραγματική δημοκρατία και η αμφισβήτηση της δικτατορίας των αγορών.
Ίσως είναι η πιο σημαντική πολιτική κίνηση στην Ισπανία τον 21ο αιώνα. Μιας χώρας σε πολιτική και οικονομική κρίση, με τεράστια ανεργία, βουτηγμένης στη διαφθορά των πολιτικών και των επιχειρηματιών και με μια «σοσιαλιστική» κυβέρνηση η οποία έχει υιοθετήσει τις νεοφιλελεύθερες συνταγές , ως αντίδοτο για την οικονομική κρίση. Πράγματι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα σε πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση, όπως εγχώριοι αναλυτές προσπαθούν να μας πείσουν. Η κρίση είναι ευρωπαϊκή και ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ, απότοκη μιας ανάπτυξης, η οποία, όπως διαλαλούν οι αγανακτισμένοι Ισπανοί, θέτει τα κέρδη των εταιριών και των τραπεζών υπεράνω των ανθρώπων…
Παρακολουθώντας την εξέλιξη του πρωτόγνωρου φαινομένου της κατάληψης πλατειών σε πόλεις της Ισπανίας, εντυπωσιάζεσαι από την ωριμότητα, τη βαθειά πολιτική και κοινωνική συνείδηση των συμμετεχόντων και την αποστασιοποίηση τους από τα κόμματα - συνδικάτα. Η οργάνωση, τα αιτήματα , οι συνθήκες Άμεσης Δημοκρατίας μέσα από τις οποίες οι κινητοποιήσεις γιγαντώνονται διεκδικώντας ειρηνικά αλλά αποφασιστικά , η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος και της δικτατορίας των αγορών, είναι ενδεικτικά της γέννησης ενός νέου Κινήματος των πολιτών. Ξαφνικά επανήλθαν στο προσκήνιο, αξίες και κατακτήσεις τις οποίες η Ευρώπη είχε προ πολλού υιοθετήσει και πλέον απεμπολεί στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας και της εξόδου από τη κρίση των αγορών.
Η εξέγερση ξεκίνησε ως αντίδραση μερικών νέων, αγανακτισμένων από τους πολιτικούς και το τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας στη χώρα .Η αρχικά μικρή συμμετοχή, αυξήθηκε ταχύτατα χάρη στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, τις ανοιχτές συνελεύσεις, το μη βίαιο τρόπο διαμαρτυρίας και τα αιτήματα της , τα οποία αγγίζουν πολλούς Ισπανούς, διαφορετικών πολιτικών και κοινωνικών προελεύσεων, απαυδισμένων από την υποκρισία , τη διαφθορά και την αναλγησία των πολιτικών και της πλουτοκρατίας. Το κάλεσμα του Στεφάν Εσσέλ, ο οποίος με τη μπροσούρα «Αγανακτήστε» ταρακούνησε τη Γαλλία, η εξέγερση στη πλατεία Ταχίρ , το κίνημα των πολιτών στην Ισλανδία και οι αντιδράσεις μας (!) κατά του Μνημονίου, αποτελούν πηγές έμπνευσης και αναφορές τους. Παρά τις απαγορεύσεις και τις αρχικές συλλήψεις , οι συγκεντρώσεις σε πλατείες πόλεων έγιναν ιδιαίτερα μαζικές. Η Puerta del Sol στη Μαδρίτη και άλλες πλατείες πόλεων, κατακλύζονται από χιλιάδες, ενώ πρώτη είδηση στα ισπανικά Μ.Μ.Ε είναι πλέον η εξέγερση των «αγανακτισμένων»!. Τις νύχτες τα πλήθη δεν εγκαταλείπουν τις πλατείες ,στις οποίες αποφάσισαν να παραμείνουν και τις προσεχείς ημέρες. Συνθήματα δημοφιλή: «Δεν μας αντιπροσωπεύουν!» (οι πολιτικοί), «Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος», «Τη λένε Δημοκρατία ,αλλά δεν είναι», «Είμαστε πολίτες και έχουμε δικαίωμα να αγανακτήσουμε», «Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια των πολιτικών και της αγοράς».
Ίσως η Πλατεία του Ήλιου στη Μαδρίτη φωτίσει το σκοτάδι που έχει καλύψει την Ευρώπη και αποτελέσει πηγή έμπνευσης νέων κινημάτων για την απόκρουση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας. Σίγουρα όμως ο Ισπανικός Μάης μας αφορά και πρέπει να μας προβληματίσει!
protagon.gr
