Η Πτήση 447 της Air France ήταν μια διεθνής πτήση με αεροσκάφος Airbus 330-200, αριθμού νηολογίου F-GZCP, από το Διεθνές Αεροδρόμιο Γκαλεάο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Βραζιλία, προς το Αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ στο Παρίσι, στη Γαλλία, που εξαφανίστηκε πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό την 1η Ιουνίου του 2009, με 216 επιβάτες και 12 μέλη πληρώματος. Αργά το βράδυ της 1ης Ιουνίου, ανακοινώθηκε ο εντοπισμός της ζώνης όπου εξαφανίστηκε το αεροσκάφος, η οποία βρίσκεται το μέγιστο σε απόσταση 300 χιλιομέτρων ανατολικά των νήσων Φερνάντο ντε Νορόνια, προς την κατεύθυνση του Ντακάρ, στη Σενεγάλη.Πιστεύεται ότι δεν επέζησε κανένας από τους 228 συνολικά επιβαίνοντες. Tο ατύχημα αυτό είναι το πλέον πολύνεκρο στην ιστορία της Air France, αλλά και το πλέον πολύνεκρο με Airbus A330
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΤΗΣΗΣ
Το Airbus A330-200, με αριθμό νηολογίου F-GZCP, πέταξε για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 2005. Απογειώθηκε για τη μοιραία πτήση από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 31 Μαΐου στις 7:03 μ.μ. τοπική ώρα (22:03 UTC) και αναμενόταν για προσγείωση στο Παρίσι στις 11:10 πμ τοπική ώρα (09:10 UTC).
Η τελευταία προφορική επικοινωνία με το αεροπλάνο ήταν στις 01:33 UTC, όταν το αεροσκάφος βρισκόταν 565 χλμ. (360 μίλια) από την βορειοανατολική ακτή της Βραζιλίας. Το πλήρωμα ανέφερε ότι ανέμεναν να εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Σενεγάλης μέσα σε 50 λεπτά και ότι το αεροσκάφος πετούσε κανονικά, σε ύψος 10.670 μ. (35.000 πόδια) και με ταχύτητα 840χαω (520μαω). Λίγο μετά, το αεροπλάνο άφησε την επιτήρηση του ραντάρ του Ατλαντικού της Βραζιλίας, στις 01:48 UTC.
Η τελευταία επικοινωνία με το αεροσκάφος ήταν στις 02:14 UTC,τέσσερις ώρες μετά την απογείωση, όταν το σύστημα ηλεκτρονικών αναφορών (ACARS) του Airbus έστειλε αυτόματα 24 μηνύματα, τα οποία δήλωναν απώλειες πολλαπλών συστημάτων. Το πρώτο από αυτά, στις 02:10 UTC, ανέφερε ότι ο αυτόματος πιλότος είχε αποσυνδεθεί και ότι οι υπολογιστές πτήσης είχαν μεταβεί σε εναλλακτικό τρόπο λειτουργίας που χρησιμοποιείται στο ενδεχόμενο πολλαπλών βλαβών σε συστήματα του αεροσκάφους. Στη συνέχεια, μεταδόθηκαν αρκετά μηνύματα τα οποία υποδείκνυαν αστοχίες της Μονάδας Δεδομένων Αδρανειακής Αναφοράς (Air Data Inertial Reference Unit), του Ολοκληρωμένου Συστήματος Εφεδρικών Οργάνων (Integrated Standby Instrument System, εφεδρικό σύστημα που παρέχει βασικά όργανα πτήσης) και δύο εκ των τριών υπολογιστών πτήσης. Το τελευταίο μήνυμα, που μεταδόθηκε στις 02:14 UTC, υποδείκνυε υπερβολική κάθετη ταχύτητα της καμπίνας στη θέση 3°34′40″N 30°22′28″W / 3.5777, -30.3744.
Το αεροσκάφος αντιμετώπισε έντονες αναταράξεις κατά την διάρκεια της πτήσης καθώς πέρασαν μέσα από έντονη καταιγίδα. Εκτιμήσεις αναφέρουν πως πιθανό αίτιο του ατυχήματος ήταν το πάγωμα των αισθητήρων ταχύτητας (σωλήνες Pitot), καθώς το αεροσκάφος διερχόταν μέσα από την καταιγίδα. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδήγησε τους πιλότους να αυξήσουν την ταχύτητα του Α330 πάνω από τα επιτρεπτά όρια, με αποτέλεσμα την καταστροφή του.Η Air France αντιδρώντας σε αυτές τις εκτιμήσεις, επιτάχυνε το πρόγραμμα αντικατάστασης των αισθητήρων, το οποίο είχε ξεκινήσει πέντε βδομάδες πριν το ατύχημα. Στο παρελθόν έχουν συμβεί τουλάχιστον δύο πολύνεκρα αεροπορικά δυστυχήματα, λόγω δυσλειτουργίας των αισθητήρων ταχύτητας, σε πτήσεις των εταιρειών Birgenair (189 νεκροί) και Aeroperu (70 νεκροί), αν και εκεί η φραγή των αισθητήρων είχε προέλθει από λάθος συντήρηση στο έδαφος.
ΠΟΙΟΙ ΕΠΕΒΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ;
228 άτομα επέβαιναν στην πτήση, συμπεριλαμβανομένων των τριών πιλότων και εννιά ακόμα συνοδών. Η σύνθεση των επιβατών ήταν 126 άνδρες, 82 γυναίκες, επτά παιδιά και ένα βρέφος. Από τον Ατλαντικό Ωκεανό ανασύρθηκαν 50 σοροί και συντρίμμια του αεροσκάφους, ανάμεσα στα οποία και το κάθετο ουραίο πτερύγιο
Δύο Βραζιλιάνοι διευθυντικά στελέχη της Michelin & Cie., μαζί με ένα ακόμα διευθυντικό στέλεχος του ομίλου, γαλλικής υπηκοότητας, ήταν επιβάτες στην πτήση. Ο πρόεδρος της Γερμανικής εταιρείας παραγωγής χάλυβα ThyssenKrupp στη μονάδα CSA της Βραζιλίας ήταν επίσης στην πτήση. Τα Κινεζικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τουλάχιστον δύο Κινέζους (εθνικότητας) να επιβιβάζονται στο αεροπλάνο· ένας είναι υπερπόντιος Κινέζος, και ο άλλος είναι υπάλληλος της Κινεζικής εταιρείας Huawei. Έχει επίσης βεβαιωθεί ότι ο πρίγκηπας Πέντρο Λουίς της Ορλεάνης-Μπραγκάνζας, 4ος στην διαδοχή για τον έκπτωτο θρόνο της Βραζιλίας, ήταν στην πτήση.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΤΗΣΗΣ
Το Airbus A330-200, με αριθμό νηολογίου F-GZCP, πέταξε για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 2005. Απογειώθηκε για τη μοιραία πτήση από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 31 Μαΐου στις 7:03 μ.μ. τοπική ώρα (22:03 UTC) και αναμενόταν για προσγείωση στο Παρίσι στις 11:10 πμ τοπική ώρα (09:10 UTC).
Η τελευταία προφορική επικοινωνία με το αεροπλάνο ήταν στις 01:33 UTC, όταν το αεροσκάφος βρισκόταν 565 χλμ. (360 μίλια) από την βορειοανατολική ακτή της Βραζιλίας. Το πλήρωμα ανέφερε ότι ανέμεναν να εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Σενεγάλης μέσα σε 50 λεπτά και ότι το αεροσκάφος πετούσε κανονικά, σε ύψος 10.670 μ. (35.000 πόδια) και με ταχύτητα 840χαω (520μαω). Λίγο μετά, το αεροπλάνο άφησε την επιτήρηση του ραντάρ του Ατλαντικού της Βραζιλίας, στις 01:48 UTC.
Η τελευταία επικοινωνία με το αεροσκάφος ήταν στις 02:14 UTC,τέσσερις ώρες μετά την απογείωση, όταν το σύστημα ηλεκτρονικών αναφορών (ACARS) του Airbus έστειλε αυτόματα 24 μηνύματα, τα οποία δήλωναν απώλειες πολλαπλών συστημάτων. Το πρώτο από αυτά, στις 02:10 UTC, ανέφερε ότι ο αυτόματος πιλότος είχε αποσυνδεθεί και ότι οι υπολογιστές πτήσης είχαν μεταβεί σε εναλλακτικό τρόπο λειτουργίας που χρησιμοποιείται στο ενδεχόμενο πολλαπλών βλαβών σε συστήματα του αεροσκάφους. Στη συνέχεια, μεταδόθηκαν αρκετά μηνύματα τα οποία υποδείκνυαν αστοχίες της Μονάδας Δεδομένων Αδρανειακής Αναφοράς (Air Data Inertial Reference Unit), του Ολοκληρωμένου Συστήματος Εφεδρικών Οργάνων (Integrated Standby Instrument System, εφεδρικό σύστημα που παρέχει βασικά όργανα πτήσης) και δύο εκ των τριών υπολογιστών πτήσης. Το τελευταίο μήνυμα, που μεταδόθηκε στις 02:14 UTC, υποδείκνυε υπερβολική κάθετη ταχύτητα της καμπίνας στη θέση 3°34′40″N 30°22′28″W / 3.5777, -30.3744.
Το αεροσκάφος αντιμετώπισε έντονες αναταράξεις κατά την διάρκεια της πτήσης καθώς πέρασαν μέσα από έντονη καταιγίδα. Εκτιμήσεις αναφέρουν πως πιθανό αίτιο του ατυχήματος ήταν το πάγωμα των αισθητήρων ταχύτητας (σωλήνες Pitot), καθώς το αεροσκάφος διερχόταν μέσα από την καταιγίδα. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδήγησε τους πιλότους να αυξήσουν την ταχύτητα του Α330 πάνω από τα επιτρεπτά όρια, με αποτέλεσμα την καταστροφή του.Η Air France αντιδρώντας σε αυτές τις εκτιμήσεις, επιτάχυνε το πρόγραμμα αντικατάστασης των αισθητήρων, το οποίο είχε ξεκινήσει πέντε βδομάδες πριν το ατύχημα. Στο παρελθόν έχουν συμβεί τουλάχιστον δύο πολύνεκρα αεροπορικά δυστυχήματα, λόγω δυσλειτουργίας των αισθητήρων ταχύτητας, σε πτήσεις των εταιρειών Birgenair (189 νεκροί) και Aeroperu (70 νεκροί), αν και εκεί η φραγή των αισθητήρων είχε προέλθει από λάθος συντήρηση στο έδαφος.
ΠΟΙΟΙ ΕΠΕΒΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ;
228 άτομα επέβαιναν στην πτήση, συμπεριλαμβανομένων των τριών πιλότων και εννιά ακόμα συνοδών. Η σύνθεση των επιβατών ήταν 126 άνδρες, 82 γυναίκες, επτά παιδιά και ένα βρέφος. Από τον Ατλαντικό Ωκεανό ανασύρθηκαν 50 σοροί και συντρίμμια του αεροσκάφους, ανάμεσα στα οποία και το κάθετο ουραίο πτερύγιο
Δύο Βραζιλιάνοι διευθυντικά στελέχη της Michelin & Cie., μαζί με ένα ακόμα διευθυντικό στέλεχος του ομίλου, γαλλικής υπηκοότητας, ήταν επιβάτες στην πτήση. Ο πρόεδρος της Γερμανικής εταιρείας παραγωγής χάλυβα ThyssenKrupp στη μονάδα CSA της Βραζιλίας ήταν επίσης στην πτήση. Τα Κινεζικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τουλάχιστον δύο Κινέζους (εθνικότητας) να επιβιβάζονται στο αεροπλάνο· ένας είναι υπερπόντιος Κινέζος, και ο άλλος είναι υπάλληλος της Κινεζικής εταιρείας Huawei. Έχει επίσης βεβαιωθεί ότι ο πρίγκηπας Πέντρο Λουίς της Ορλεάνης-Μπραγκάνζας, 4ος στην διαδοχή για τον έκπτωτο θρόνο της Βραζιλίας, ήταν στην πτήση.
