Η Κατερίνα φοράει ένα καφέ φόρεμα, χαμογελάει, της λέω ότι μάλλον έχει χάσει κι άλλα κιλά τον τελευταίο χρόνο, διαφωνεί,
«πάντα έτσι ήμουνα» μου απαντάει και κάνει ένα δεκάλεπτο διάλειμμα απ’ την επόμενή της σκηνή για να κάνουμε την κουβέντα μας.
«πάντα έτσι ήμουνα» μου απαντάει και κάνει ένα δεκάλεπτο διάλειμμα απ’ την επόμενή της σκηνή για να κάνουμε την κουβέντα μας.
Στα συναισθηματικά μου δεν βαδίζω με τη λογική μου. Ποτέ δεν την έβαζα. Στα 30 μου προχωράω μόνο με την καρδιά μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς –δεν ξέρω–, δεν μπορώ να βάλω το μυαλό μου μέσα στα συναισθήματά μου. Δεν γίνεται. Ξέρεις, είμαι από τους ανθρώπους που έχει επιλέξει να ζει, να μην παρατηρεί τη ζωή του σαν απλός θεατής, κλεισμένη σε ένα σπίτι κρίνοντας αυτούς που τη ζουν.
Πώς λειτουργείς τώρα όταν είσαι ερωτευμένη;
Αυθόρμητα. Παραδίνομαι, δεν παίζω παιχνίδια, δεν λειτουργώ με στρατηγικές, αρνούμαι πεισματικά να μπω σε αυτή τη διαδικασία, παρόλο που μπορεί και να μη μου βγαίνει πάντα σε καλό. Εγώ κάνω πια μόνο αυτό που αισθάνομαι και όπου με βγάλει. Τελευταία, κατάλαβα ότι αυτό κάποιοι άνθρωποι το εκτιμούν. Και σε αυτούς πλέον απευθύνομαι.
Με όλες αυτές τις αλλαγές που διαπιστώνω να έχουν συμβεί σε σένα και στον τρόπο σκέψης σου, ύστερα από εννέα μήνες που έχεις να δώσεις συνέντευξη, υπάρχει πιθανότητα τώρα να γίνεις φίλη και με κάποιον πρώην σου;
Αυτό δεν το καταφέρνω. Θαυμάζω τους ανθρώπους που το κάνουν, αλλά οι δικές μου σχέσεις δεν είχαν ποτέ τέτοια έκβαση. Ποτέ, όμως, δεν ξέρεις.