Οι Σπέτσες είναι ένα νησί απομαγευμένο και ελάχιστα γραφικό. Τα περισσότερα σπίτια των μονίμων κατοίκων και κυρίως των ευπόρων εποίκων διατηρούν μια μάλλον πολυτελή εκδοχή της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής (η οποία πάντως διαφυλάσσεται αυστηρά), οι κήποι έχουν τακτοποιημένη και ομοιόμορφη βλάστηση, το δημόσιο περιβάλλον είναι αρκετά προσεγμένο και μερικές φορές αποστειρωμένο έτσι που σε συνδυασμό με την πυκνοκατοικημένη μαρίνα, τα
ακριβά μαγαζιά και την Σπετσοπούλα που κοιτά από απέναντι, το νησί αποπνέει τον αέρα ενός κοσμοπολίτικου, μεγαλοαστικού μέρους - δεν φαίνεται παράλογο που επιλέχθηκε ως φόντο του γάμου.
Ο γάμος λένε ότι κόστισε πολλά λεφτά. Η αλήθεια είναι ότι όντως το σκηνικό των υπερπολυτελών πολυαρίθμων σκαφών που γέμισαν ασφυκτικά το Παλιό Λιμάνι, τα ελικόπτερα που όλες τις μέρες διέσχιζαν τον αέρα, η φιλοξενία στο πανάκριβο «Ποσειδώνιο» και τα άλλα εξίσου ακριβά ξενοδοχεία μεγάλου αριθμού προσκεκλημένων, η μετατροπή ενός χέρσου χωραφιού σε μια πολυτελή, λουσμένη στις βουκαμβίλιες, σκεπαστή εξέδρα χορού, δημιουργούσε αντίθεση με την οικονομική κατάσταση των πολιτών της χώρας που κάποτε βασίλευε η οικογένεια. Υπήρχε μία αίσθηση χλιδής όσο και αν οι τηλεοπτικές ανταποκρίσεις, που είχαν οι περισσότερες λογική πρωινάδικου και διάρκεια τηλεμαραθώνιου (γιατί άραγε;) υμνούσαν την απλότητα των γαλαζοαίματων.
Εμένα ο γάμος μου κόστισε 80 ευρώ. ΄Ησαν οι δύο κλήσεις για παρκάρισμα της μηχανής μου σε μέρη που την αφήνω εδώ και 15 χρόνια. Γενικά τα δίκυκλα ήσαν υπό διωγμό λόγω των πολλών μεγάλων αυτοκινήτων, πούλμαν και τηλεοπτικών βαν που κατέκλυσαν το νησί, χώρια τα φορτηγά που μετέφεραν τα υλικά για να χτιστεί η εξέδρα. Σημειωτέον , στο νησί για όλους τους υπόλοιπους επιτρέπεται η κυκλοφορία μόνο δίκυκλων.(Φαντάζομαι αν κάποιος από σας αποφασίσει να παντρευτεί στις Σπέτσες, πάλι δεν θα του επιτραπεί να κουβαλήσει αυτοκίνητα και πουλμανάκια για τους προσκεκλημένους).΄Επιπλέον, ένας υπερβολικός αριθμός ενστόλων αλλά και εμφανώς μυστικών αστυνομικών, χώρια τους αφανείς και τους ιδιωτικούς, δημιούργησαν πληθωρισμό φύλαξης δημοσίων χώρων σε βαθμό ενοχλητικό, τόσο για τους πεζούς όσο και για τους εποχούμενους. Η καθημερινή ζωή διαταράχτηκε, όσο κι αν η ευγενική (και ελαφρώς ανορθόγραφη) επιστολή της οικογενείας που διανεμήθηκε στους κατοίκους της Πιτυούσας διαβεβαίωνε για το αντίθετο.
Το πιο εντυπωσιακό ήταν η στάση μεγάλου τμήματος των κατοίκων. Το κοσμικό γεγονός ήταν το μόνο θέμα συζήτησης για πολλές ημέρες οι περισσότεροι δε, μιλούσαν με έκδηλη περηφάνεια για της επιλογή του νησιού τους από τους μελλόνυμφους λες και στο εξής θα τους έκαναν και παρέα. Η εξοικείωσή τους, με την πάροδο των ημερών, με τους ανά τον κόσμο γαλαζοαίματους ήταν αλματώδης-όταν μιλούσαν για τον Φίλιππο δεν ήξερες αν μιλούσαν για τον διάδοχο του Ισπανικού θρόνου ή τον γιό του ποδηλατά. Οι περισσότεροι από τους μικρούς και μεγαλύτερους επιχειρηματίες του νησιού νομίζεις ότι είχαν πάρει προαγωγή. Ασχολούμενοι ή περιμένοντας να ασχοληθούν με τους υψηλούς προσκεκλημένους κοιτούσαν με μισό μάτι αυτούς που είχαν την ατυχία να βρίσκονται εκεί για άλλο λόγο και συχνά τους εξυπηρετούσαν πλημμελώς. Η παροχή των λογής υπηρεσιών και αγαθών που ήταν πάντα πανάκριβη, φέτος μοιάζει σαν να επιβαρύνθηκε και με φόρο βασιλικών θεαμάτων.
Παρακολουθώντας επί αρκετές ημέρες την κλιμάκωση αυτής της συμπεριφοράς δεν εξεπλάγην από την εικόνα των, ακατανόητων εκ πρώτης όψεως, αλλαλαγμών και επευφημιών ( επιπέδου υπηκόων) σε κάθε εμφάνιση μελών των βασιλικών οικογενειών πριν και κατά τη διάρκεια της τελετής. Ούτε θα εκπλαγώ αν την επόμενη χρονιά (που λόγω παρέας θα ξαναπάω), δω στην είσοδο της Ντάπιας πινακίδα: «Σπέτσες, Επίσημος Προμηθευτής της Βασιλικής Αυλής».
του Ανδρέα Πετρουλάκη protagon.gr
