Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

GM: Aναγέννηση από τις στάχτες του Ντιτρόιτ

Τι διαφορά μέσα σε 15 μήνες! Την 1η Ιουνίου 2009 η GM ζήτησε προστασία από τους πιστωτές και οδηγήθηκε στη μεγαλύτερη βιομηχανική χρεοκοπία της αμερικανικής ιστορίας. Την περασμένη βδομάδα η αυτοκινητοβιομηχανία έκανε αίτηση στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ανοίγοντας το δρόμο για μια δημόσια προσφορά έως τα τέλη του χρόνου.

Στις 12 Αυγούστου η εταιρία ανακοίνωσε καθαρά κέρδη δεύτερου τριμήνου 1,3 δις δολάρια. Επρόκειτο για το δεύτερο συνεχόμενο κερδοφόρο της τρίμηνο και την καλύτερη επίδοσή της από το 2004. Η GM ανακοίνωσε επίσης ότι εξασφάλισε χρηματοδότηση 5 δις δολαρίων και ότι σύντομα θα αποχωρήσει από το τιμόνι ο διευθύνων σύμβουλος της Έντ Γουιτάκρ. Το πρώην αφεντικό της ΑΤ & Τ ανέλαβε την GM τον περασμένο Δεκέμβρη, αλλά οι τραπεζίτες που θα χειριστούν τη δημόσια προσφορά της GM φοβούνται ότι, με δεδομένα τα 68 του χρόνια, δεν θα μείνει για πολύ καιρό στην εταιρεία. Οπότε θα τον αντικαταστήσει σύντομα ένα άλλο πρώην αφεντικό των τηλεπικοινωνιών, ο Νταν Άκερσον.

Η επιστροφή της General Motors στη Γουόλ Στριτ έρχεται νωρίτερα από το αναμενόμενο και ίσως πιο σύντομα απ' ό,τι θα ήθελε και η ίδια η εταιρεία. Αλλά ικανοποιεί ορισμένες πιεστικές ανάγκες. Καταρχήν θα επιτρέψει την άντληση 12 - 16 δις δολαρίων από την αγορά. Με τα χρήματα αυτά η αυτοκινητοβιομηχανία θα αποπληρώσει μέρος των 50 δις δολαρίων που εισέπραξε από τους Αμερικανούς φορολογούμενους. Δεύτερον, η πώληση των μετοχών θα περιορίσει τη συμμετοχή του αμερικανικού δημοσίου που σήμερα βρίσκεται στο 61% και στόχος είναι να μειωθεί, καταρχήν, περί το 50%. Η GM θέλει να αποκηρύξει το στίγμα της “κρατικοδίαιτης αυτοκινητοβιομηχανίας” που θεωρεί ότι επιβαρύνει τις πωλήσεις της. Τέλος η δημόσια προσφορά θα βοηθήσει τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα που θέλει να δείξει στους ψηφοφόρους ότι η διάσωση της GM και της μικρότερης ανταγωνίστριας του Ντιτρόιτ, Chrysler, απέδωσαν καλύτερα των αναμενόμενων. Τα γχειρήματα διάσωσης είναι άκρως αντιδημοφιλή στις ΗΠΑ και ως τις εκλογές για το Κογκρέσο έχουν μείνει μόνο δυόμισι μήνες.

Προφανώς κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν αν η GM και η Chrysler εγκαταλείπονταν σε πτώχευση. Αλλά οι ανταγωνιστές τους, συμπεριλαμβανομένης της Ford, που κατάφερε με νύχια και με δόντια να αποφύγει τη χρεοκοπία, φοβούνταν ότι η κατάρρευση της GM θα συμπαρέσερνε το άκρως ολοκληρωμένο δίκτυο κατασκευαστών εξαρτημάτων αυτοκινήτων της Αμερικής. Και μια τέτοια εξέλιξη, με τη σειρά της, θα απειλούσε όλη την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία.

Κάποιοι θα κατηγορήσουν τον Ομπάμα ότι δηλώνει πολύ σύντομα νίκη. Η αναιμική ανάκαμψη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας από την περυσινή καμπύλη των 10 εκατ. πωλήσεων μπορεί να μην έχει συνέχεια. Η προσδοκία για αύξηση των πωλήσεων στα 12 εκατ. αυτοκίνητα φέτος μοιάζει πολύ αισιόδοξη. Πολύ πιο πιθανό είναι οι πωλήσεις να κυμανθούν περί τα 11 – 11.5 εκατομμύρια. Αριθμοί της τάξης των 16 - 17 εκατομμυρίων που κάποτε ήταν φυσιολογικοί σήμερα αποτελούν μακρινή μνήμη.

Η τύχη των εταιριών του Ντιτρόιτ συνδέεται πολύ περισσότερο με τη γενική κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας από ό,τι των ανταγωνιστών τους. Οι πωλήσεις των άκρως κερδοφόρων φορτηγών συνδέονται στενά με την ανάκαμψη της κατασκευής κατοικιών, ενώ η ανάκαμψη της γενικότερης οικονομίας είναι αυτή που θα ενισχύσει τη ζήτηση από πλευράς εταιρίων ενοικίασης αυτοκινήτων.

Ακόμα και με την σήμερα υποτονική ανάκαμψη πάντως, και οι τρεις αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ καταγράφουν κέρδη. Η Ford, που είναι η υγιέστερη εξ αυτών, επιβαρύνεται με χρέος άνω των 27 δις αλλά πλέον διαθέτει άφθονη ρευστότητα. Τα καθαρά κέρδη δεύτερου τριμήνου της ήταν 2,6 δις. Πρόκειται για την καλύτερη απόδοση της εταιρείας εδώ και 12 χρόνια και θα της επιτρέψει να αποπληρώσει χρέος 7 δις δολαρίων. Κερδοφόρες απέβησαν και όλες οι διεθνείς της δραστηριότητες. Τα εξαιρετικά προϊόντα της Ford κερδίζουν μερίδια αγοράς παντού. Η Ford αναμένει ότι τα ρευστά της διαθέσιμα θα ξεπεράσουν το χρέος της προς τα τέλη του 2011. Τον Αύγουστο η Standard & Poor’s αναβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ford σε Β+ από Β-.

Πολύ καλή υπήρξε απρόσμενα και η απόδοση της Chrysler. Πέρυσι η εταιρία βυθίζονταν. Στο δεύτερο τρίμηνο του 2010 είχε καθαρές ζημιές 172 εκατομμύρια δολάρια αλλά λειτουργικά κέρδη 183 εκατ.. Η χρεοκοπία βοήθησε. Όπως βοήθησε και ο Σέρτζιο Μαρτσιόνε της Fiat, που εποπτεύει την αναγέννηση της εταιρίας

Και οι τρεις εταιρείες επέδειξαν αξιοσημείωτη πειθαρχία. Τα αποθέματα βρίσκονται χαμηλά και το παλαιό μοντέλο προώθησης του Ντιτρόιτ – τα εργοστάσια παρήγαγαν αυτοκίνητα ανεξαρτήτως αν τα ήθελε κανείς – ανήκει στο παρελθόν. Αλλά υπάρχει πολύ δουλειά ακόμη για να γίνει. Στην καλύτερη κατάσταση βρίσκεται η Ford. Έχει ξεκάθαρη στρατηγική βασισμένη στα παγκόσμια πρότυπα των αυτοκινήτων που φτιάχνει και που πουλιούνται σε όλες τις αγορές. Έχει σταθερό μάνατζμεντ και παράγει προϊόντα πρώτης τάξης. Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει είναι ο περιορισμός του χρέους της και η κάλυψη του χαμένου εδάφους στην Κίνα όπου η GM τα πάει πολύ καλύτερα.

Το μεγαλύτερο ζήτημα για την Chrysler είναι αν τα νέα της αυτοκίνητα που θα βγουν προς τα τέλη του έτους θα είναι ... αρκετά καλά. Ο κ. Μαρτσιόνε λέει ότι η ... ώρα της κρίσης θα είναι το πρώτο τρίμηνο του 2011. Οι σκεπτικιστές πιστεύουν η Chrysler έχει χάσει το ταλέντο παραγωγής νέων μοντέλων και αμφισβητούν αν μια εταιρεία ειδικευμένη σε μικρά αυτοκίνητα, σαν τη Fiat, μπορεί να παράγει τα αυτοκίνητα που χρειάζεται για να επανακτήσει η Chrysler το χαμένο μερίδιο αγοράς της στην Αμερική, που αντιπροσωπεύει το 80% των πωλήσεών της.

Το μερίδιο της Fiat στην Chrysler είναι σήμερα στο 20% και θα αυξηθεί στο 35% το 2011 ή το 2012. Η Fiat έχει τη δυνατότητα θα αυξήσει το μερίδιό της ως το 51% και να ενοποιήσει την Chrysler στα αποτελέσματά της. Ο κ. Μαρτσιόνε δεν βιάζεται να προχωρήσει σε δημόσια προσφορά, ίσως γιατί τότε θα πρέπει να πληρώσει την πλήρη αγοραία αξία των μετοχών για να πάρει τον πλήρη έλεγχο.

Πιο ξεκάθαρες είναι οι προοπτικές της GM. Τα θέματα της εργασίας έχουν λυθεί ως το 2015 και η κατασκευή των νέων μοντέλων, όπως το Chevrolet Equinox, επιτρέπει στα εργοστάσια να δουλεύουν σχεδόν στο πλήρες δυναμικό τους. Τρία ζητήματα ωστόσο προβληματίζουν τους επενδυτές. Αποφασίζοντας σωστά να διατηρήσει τον ευρωπαϊκό της κλάδο, την Opel-Vauxall, η GM θα πρέπει να δαπανήσει 4,6 δις δολάρια για την αναδιάρθρωσή του αφού καταγράφει ζημιές. Άλλη μια πηγή ανησυχίας έχει να κάνει με το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της GM που χρειάζεται χρηματοδότηση 27 δις δολαρίων. Και τέλος υπάρχει αστάθεια στην κορυφή του στελεχιακού δυναμικού. Ο κ. Γουίτακρ αντικατέστησε ή απέλυσε 12 από τα 13 ανώτατα στελέχη της εταιρείας και τώρα φεύγει και αυτός. Αν ο κ. Άκερσον που θεωρείται σκληρό καρύδι αναταράξει ξανά τα πράγματα, το ηθικό των στελεχών θα βυθιστεί.

Η επιστροφή της GM στη Γουόλ Στριτ δεν θα είναι εύκολη, αλλά το ότι συμβαίνει είναι οπωσδήποτε σημαντικό.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...