Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι του ανασχηματισμού
...και μερικές ιστορίες που αξίζει να θυμόμαστε για το μέλλον.
Αυτός δεν ήταν ανασχηματισμός. Μάλλον μεταμεσονύχτιο θρίλερ, κατ’ άλλους μάλιστα ιδιαίτερα φθηνής παραγωγής. Αλλά σε περίοδο οικονομικής κρίσης μην ζητάμε πολλά. Ο πρωθυπουργός μπορεί να μη κατάφερε να φέρει στην κυβέρνηση την φίρμα «Λουκάς Παπαδήμος», φρόντισε όμως να μας χαρίσει όσο διάστημα απομένει μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό (ή τις εκλογές) κάποιες χαρούμενες νότες ψυχαγωγίας και διασκέδασης για να μην το πάρουμε κατάκαρδα. Ολόκληρη Άννα Νταλάρα στη θέση της υφυπουργού Εργασίας (!) δεν είναι λίγο. Έφυγε η Άτζελα μετά του Βοσκόπουλου, ήρθε η Άννα μετά του Νταλάρα. Τον τελευταίο παρεμπιπτόντως τον είχε πληρώσει με τον αποκεφαλισμό του ο στενός επί Σημίτη πρωθυπουργικός σύμβουλος Γιώργος Πανταγιάς. Ο λόγος για όσους έχουν ασθενή ή επιλεκτική μνήμη – ελπίζω να μην συγκαταλέγεται και ο νυν πρωθυπουργός ανάμεσα σε αυτούς- ήταν ότι γνωστός τραγουδιστής είχε ζητήσει τότε από τον πρωθυπουργικό σύμβουλο να μεσολαβήσει για να διαγραφεί πρόστιμο που του είχε επιβάλλει το ΣΔΟΕ ύψους 102 εκατ. Ευρώ λόγω της ασυνέπειάς στην καταβολή των φορολογικών του υποχρεώσεων. Ο Πανταγιάς αποπέμφθηκε αλλά τι έγινε με το πρόστιμο του Νταλάρα δεν το μάθαμε ποτέ. Ίσως να εν καιρώ – τώρα που υπουργοποιήθηκε και η σύζυγός του- να το πληροφορηθούμε αλλά η ιστορία με την Άτζελα και τον Τόλη μας έχει κάνει τουλάχιστον πιο υποψιασμένους. Η Άτζελα πάντως στον τουρισμό μας ενέπνεε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από την Άννα Νταλάρα στο Εργασίας. Τόσο προβλήματα έχουν οι άνεργοι και η νέα γενιά, γιατί να τους προσθέτει ο πρωθυπουργός κι άλλο ένα; Και μάλιστα δυσεπίλυτο;
Κατά τ’ άλλα το κυβερνητικό εξπρές του μεσονυχτίου ήρθε κάνοντας delivery σε Ραγκούση και Παμπούκη τα κομμάτια από την πίτα της εξουσίας που επιμόνως παρακαλούσαν να τους δώσει ο πρωθυπουργός. Το κλίμα όμως που δημιούργησαν όλο αυτό το διάστημα οι δύο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού με διαρροές στους δημοσιογράφος ο ένας εις βάρος του άλλου, λίγο έλειψε να αγγίξει τα όρια της φαιδρότητας. Τελικά φαίνονται και οι δύο ευχαριστημένοι απ’ τα όσα τους έδωσε ο Γ. Παπανδρέου αν και μάλλον ξεχνούν από τους προκατόχους τους το δίδαγμα που λέει ότι «η εξουσία είναι γλυκιά. Η υπέρμετρη εξουσία όμως είναι παγίδα που αργά ή γρήγορα θα σε καταπιεί». Τους συνιστούμε – με ιδιαίτερη κοινοποίηση στον Γ. Ραγκούση- να πάρουν ως παράδειγμα τον πρώην υπερ-υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο.
Αλήθεια, το Υπουργείο «Ξένων Επενδύσεων» καλώς το πήρε ο Χ. Παμπούκης. Να μας εξηγήσει όμως καλύτερα και τι θα το κάνει, αφού μέχρι να ξεμπλέξει τα γρανάζια της γραφειοκρατίας ίσως χρειαστεί να τον… ανασχηματίσουν οι επόμενες εκλογές.
Από σήμερα η χώρα έχει και πάλι Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Καταργήθηκε μετά βαΐων και κλάδων στο όνομα του μικρότερου και ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος. Επανασυστήθηκε όπως-όπως με τους κυβερνητικούς να το κάνουν «γαργάρα» όταν τους ρωτάνε αν τελικά ήταν γκάφα η κατάργησή του πριν ένα χρόνο. Ο νέος Υπουργός Διαμαντίδης έχει πείρα στα θέματα της ναυτιλίας, αρκεί να μην τον ρίξουν στα «βράχια» οι άγονες γραμμές, όπως τον προκάτοχό του Παυλίδη.
Ο ανασχηματισμός σίγουρα αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη για τον Ανδρέα Λοβέρδο. Μετά την καυτή πατάτα του ασφαλιστικού που στραπατσάρισε το πολιτικό προφίλ που έχτιζε τόσα χρόνια, ο πρωθυπουργός τον έστειλε στον Προκρούστη του Υπουργείο Υγείας. Θερμή παράκληση απευθύνουμε προς τον κύριο Λοβέρδο. Πριν αρχίσει τα κλαψουρίσματα από κανάλι σε κανάλι για το σύστημα υγείας και τις διαρροές περί παραιτήσεώς του, όπως έκανε στο προηγούμενο πόστο του, καλό είναι να αποφασίσει από τώρα αν θα πάει μέχρι τέλους με τον κίνδυνο να ενταφιαστεί πολιτικά. Είναι έξυπνος πολιτικός και ίσως θα έπρεπε να μην αδικεί τον εαυτό του και να μην ταλαιπωρεί τον πρωθυπουργό για να ψάχνει μετά να βρει αντικαταστάτη του. Και φυσικά να μην ταλαιπωρεί κι εμάς.
Με ψαλιδισμένα τα φτερά και ο Παύλος Γερουλάνος, που προσευχόταν να είναι στη θέση του Ραγκούση ή του Παμπούκη, δηλαδή σε κάποιο διπλανό γραφείο από εκείνο του πρωθυπουργού. Οι προσδοκίες του διαψεύστηκαν και σα να μην έφτανε αυτό εκτός από το Νικητιάδη του μπήκε τώρα «σφήνα» και ο Τηλέμαχος Χυτήρης. Ο «γερόλυκος» (με την καλή έννοια) της πολιτικής και του ΠΑΣΟΚ δε σηκώνει ούτε χαμπαριάζει επίσης πολλά- πολλά. Ο Γερουλάνος έχασε το φιλέτο των ΜΜΕ μέσα από τα χέρια του. Με αυτήν την κίνηση ο Γιώργος «άδειασε» τον στενό συνεργάτη του, ο οποίος υποτίθεται ότι θα ήταν ο πλέον κατάλληλος για να διατηρήσει υπό την κηδεμονία του αυτό το χαρτοφυλάκιο αφού ας μην ξεχνάμε ότι όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση ο Παύλος ήταν η «φωνή» της επικοινωνίας του κόμματος και των επαφών με τους δημοσιογράφους και τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Τι άλλαξε σε όλο αυτό το σκηνικό, θα το μάθουμε στην πορεία.
Μία θέση έπρεπε να βρεθεί και για τη Μαριλίζα. Το αγαπημένο «παιδί» του Γιώργου Παπανδρέου ήταν αδύνατο να μείνει ορφανή από κυβερνητική θέση. Είναι πάντως από τις λίγες περιπτώσεις που ένα αποτυχημένος υπουργός, όπως η Μαριλίζα στο Υγείας, αναβαθμίζεται σε ένα από τα πρώτα τη τάξει Υπουργεία, όπως αυτό τον Εξωτερικών. Θέση υφυπουργού βέβαια, θα πείτε. Αλλά κυβερνητικό πόστο να ναι κι ότι να ναι.
Το χρυσό κορίτσι της αυτοδιοίκησης, Φώφη Γεννηματά έστειλε ο πρωθυπουργός στο Υπουργείο Παιδείας. Άγνωστο ακόμα τι αρμοδιότητες θα έχει. Αν και η αρμοδιότητα της Φώφης να εποπτεύει εκ μέρους του πρωθυπουργού το μπάχαλο που δημιούργησε η Άννα Διαμαντοπούλου στο Παιδείας, με τα κενά στα σχολεία και τα ήξεις αφίξεις για τα κολλέγια, είναι από μόνη της αρκετή. Φαίνεται ότι ο στενός συνεργάτης και φίλος του πρωθυπουργού Γ. Πανάρετος, δεν τα έβγαζε πέρα μόνος του με την Άννα.
Μετά από πολύ καιρό η Μιλένα Αποστολάκη ξανά στο προσκήνιο. Αν και όχι από τα μεγαλεία που της είχε εξασφαλίσει ο Κ. Σημίτης χρίζοντάς την και μάλιστα εξωκοινοβουλευτική υφυπουργό Ανάπτυξης. Η Μιλένα πλήρωσε βαρύ το τίμημα της ρήξης της με τον Γ. Παπανδρέου στις εσωκομματικές εκλογές του 2007. Από τότε η υποδειγματική πειθαρχία που επέδειξε εκτιμήθηκε από το Γιώργο δίνοντας της όμως δεύτερο- για να μην πούμε τρίτο- ρόλο στο κυβερνητικό παιχνίδι. Αντιθέτως η βετεράνος Βάσω Παπανδρέου ενόχλησε πολύ κάποιους με τις επίμονες ερωτήσεις στη Βουλή για τα σορταρίσματα ομολόγων με την Τράπεζα της Ελλάδος σε ρόλο συντονιστή, και μάλλον ο Γιώργος δεν τα συγχωρεί αυτά σε περίοδο που η κυβέρνηση έχει σηκώσει την σημαία της πλήρους και τυφλής πειθαρχίας στους κανόνες του ΔΝΤ. Και τα σορταρίσματα που αποκάλυψε η Βάσω είναι το στάδιο που κάποιοι- όπως φαίνεται- προετοίμαζαν τη χώρα μας για να μπει στη ΔΝΤ εποχή.
Δύο κουβέντες να μην πούμε και για τους αδικοχαμένους Μπατζελή και Μαγκριώτη, που προτίμησαν την υπουργική καρέκλα από τη καρέκλα του περιφερειάρχη, και τελικά έχασαν και τα δύο. Μάλλον ουδείς πιο αχάριστος από τον ευεργετηθέντα, σκέφτηκε ο Γιώργος και τους έδωσε τα παπούτσια τους στο χέρι.
Και τώρα το νταβαντούρι τελείωσε. Ο Παπανδρέου έκανε τις επιλογές τους και πήρε τα ρίσκα του. Αν η σύνθεση της κυβέρνησης θα του βγει ή όχι, θα το δούμε εν καιρώ. Αυτό που δε χρειάζεται να περάσει καιρός για να καταλάβουμε είναι ότι δυστυχώς σε λιγότερο από ένα χρόνο ο πρωθυπουργός έχει αυτοαναιρέσει πρώτα σε επίπεδο πολιτικής και τώρα σε επίπεδο προσώπων τις επιλογές που ο ίδιος είχε κάνει και είχε υπεραμυνθεί. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι το νέο πολυπληθές κυβερνητικό σχήμα- 48 τον αριθμό ζωή να ‘χουν- είναι στα μέτρα και τα σταθμά έκτακτης ανάγκης που απαιτούν οι εθνικές περιστάσεις. Φθάνει μόνο μέχρι τα όρια των κυβικών πολιτικής κουλτούρας με την οποία έχουμε γαλουχηθεί ως λαός τα τελευταία 35 χρόνια. Και αυτή δεν συνάδει με την «επανάσταση του αυτονόητου» που μας υπόσχεται ο Γ. Παπανδρέου και περιμένουμε καρτερικά ως πολίτες να δούμε.
