Ενα σπάνιο αλλά και εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο αντίκρισε το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Ηerschel, όταν είδε ένα γηρασμένο άστρο να «λούζεται» από ένα γιγαντιαίο στρώμα υδρατμών που έχουν δημιουργηθεί γύρω από αυτό.
Ο συγκεκριμένος αστέρας βρίσκεται σε απόσταση 600 ετών φωτός από τη Γη, προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα. Το αστρονομικό του όνομα είναι
IRC+10216, αλλά είναι γνωστός και ως CW Leonis. Βρίσκεται στα τελευταία στάδια της γήρανσης και, καθώς «πεθαίνει», προκαλεί την εξαέρωση ενός περιβάλλοντος σμήνους κομητών, διαδικασία που με τη σειρά της δημιουργεί ένα τεράστιο σύννεφο υδρατμών γύρω του. Αυτή τη στιγμή διανύει την προτελευταία φάση της ζωής του, με την επόμενη και τελευταία να είναι η μετατροπή του σε λευκό νάνο.Ο συγκεκριμένος αστέρας βρίσκεται σε απόσταση 600 ετών φωτός από τη Γη, προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα. Το αστρονομικό του όνομα είναι
Γύρω από το CW Leonis κινούνταν εκατομμύρια αστεροειδείς, πολλούς εκ των οποίων το άστρο λιώνει όσο χάνει τα καύσιμά του και διαστέλλεται. Η διαδικασία αυτή παράγει, εκτός των άλλων, και μεγάλες ποσότητες νερού, την παρουσία του οποίου είχαν εντοπίσει πριν από μερικά χρόνια οι επιστήμονες.
Τώρα το Ηerschel εντόπισε το εντυπωσιακό στρώμα υδρατμών και οι επιστήμονες εικάζουν ότι η υπεριώδης ακτινοβολία των γειτονικών στο CW Leonis άστρων προκαλεί εξάτμιση του νερού, επιτρέποντας έτσι στο άστρο να κάνει «μπάνια ατμού», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα μέλη της ομάδας βέλγων επιστημόνων που έκαναν την ανακάλυψη.
Στη φωτογραφία της NASA (κλικ για μεγέθυνση), βλέπετε πώς φαντάζονται οι επιστήμονες τη "γειτονιά" του CW Leonis.
Η πρώτη φορά που ανακαλύφθηκε νερό σε άλλο ηλιακό σύστημα
Το 2001 ο δορυφόρος SWAS (Submillimeter Wave Astronomy Satellite), είχε ανακαλύψει ένα τεράστιο νέφος υδρατμων, γύρω από τον αστέρα CW Leonis.
"Φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύννεφο υδρατμών γύρω από αυτό το άστρο", είχε σχολιάσει ο προϊστάμενος της αποστολής SWAS, καθηγητής Γκάρι Μέλνικ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Η συγκέντρωση άνθρακα στον CW Leonis είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του οξυγόνου, εξηγεί ο Μέλνικ, πράγμα που σημαίνει ότι όλα τα άτομα οξυγόνου βρίσκονται δεσμευμένα σε ενώσεις μονοξειδίου του άνθρακα -ένα άτομο οξυγόνου μαζί με έναν άνθρακα. Έτσι, δεν μένουν παρά ελάχιστα άτομα οξυγόνου για τη δημιουργία νερού -ένα μόριο του οποίου αποτελείται από ένα άτομο οξυγόνου μαζί με δύο υδρογόνου.
Το σύννεφο υδρατμών γύρω από το άστρο δεν μπορεί παρά να προέρχεται από περιφερόμενους κομήτες, οι οποίοι αποτελούνται κυρίως από πάγο. Για να εξηγηθεί η τεράστια συγκέντρωση υδρατμών γύρω από το άστρο, απαιτείται η παρουσία ενός πλήθους κομητών της τάξης των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων σε αποστάσεις 75 έως και 300 φορές μεγαλύτερες από αυτή που έχει η Γη από τον Ήλιο.
Ηταν η πρώτη φορά που οι επιστήμονες είχαν σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη νερού -του βασικού συστατικού της ζωής όπως τη γνωρίζουμε- σε ηλιακά συστήματα άλλα από το δικό μας.
"Φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύννεφο υδρατμών γύρω από αυτό το άστρο", είχε σχολιάσει ο προϊστάμενος της αποστολής SWAS, καθηγητής Γκάρι Μέλνικ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Η συγκέντρωση άνθρακα στον CW Leonis είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του οξυγόνου, εξηγεί ο Μέλνικ, πράγμα που σημαίνει ότι όλα τα άτομα οξυγόνου βρίσκονται δεσμευμένα σε ενώσεις μονοξειδίου του άνθρακα -ένα άτομο οξυγόνου μαζί με έναν άνθρακα. Έτσι, δεν μένουν παρά ελάχιστα άτομα οξυγόνου για τη δημιουργία νερού -ένα μόριο του οποίου αποτελείται από ένα άτομο οξυγόνου μαζί με δύο υδρογόνου.
Το σύννεφο υδρατμών γύρω από το άστρο δεν μπορεί παρά να προέρχεται από περιφερόμενους κομήτες, οι οποίοι αποτελούνται κυρίως από πάγο. Για να εξηγηθεί η τεράστια συγκέντρωση υδρατμών γύρω από το άστρο, απαιτείται η παρουσία ενός πλήθους κομητών της τάξης των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων σε αποστάσεις 75 έως και 300 φορές μεγαλύτερες από αυτή που έχει η Γη από τον Ήλιο.
Ηταν η πρώτη φορά που οι επιστήμονες είχαν σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη νερού -του βασικού συστατικού της ζωής όπως τη γνωρίζουμε- σε ηλιακά συστήματα άλλα από το δικό μας.