ΤΑ ΒΟΘΡΟΛΥΜΑΤΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ
Είναι αποκαρδιωτικό και συνάμα επικίνδυνο το ότι οι Έλληνες πολίτες δέχονται μοιρολατρικά, με απάθεια και ραγιαδισμό την επεξεργασμένη ενημέρωση και ψυχαγωγία που τους προσφέρεται από τα ΜΜΕ, θαρρείς πως είναι ανίκανοι να σκεφθούν και να αντιδράσουν. Χαρακτηριστικό αλλά και επίκαιρο παράδειγμα είναι η απαγόρευση του καπνίσματος. Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια ότι τα ΜΜΕ έπλεκαν εγκώμια για την «δημοκρατική», «φιλελεύθερη» και «σύγχρονη» πρόταση του κ. Γ. Παπανδρέου να καλλιεργούν οι Έλληνες μαριχουάνα στα μπαλκόνια και στους κήπους τους, για προσωπική χρήση. Σήμερα τα ίδια Μ.Μ.Ε. λιβανίζουν τον ίδιο άνθρωπο για την πρωτοβουλία του να ηγηθεί της εκστρατείας κατά του καπνίσματος. Είπατε τίποτα;;; Ασφαλώς όχι. Γι’ αυτό αξίζει τον κόπο να διαβάσει κανείς τις γραμμές που ακολουθούν, με την ελπίδα ότι θα γίνει σαφές πως το μνημόνιο και το ΔΝΤ είναι απλά πταίσματα σε σύγκριση με το κακούργημα του νοητικού και πνευματικού ακρωτηριασμού που συντελείται καθημερινά από τα ΜΜΕ, με θύματα τους Έλληνες πολίτες.
Παρακολούθησα τις πρώτες εκπομπές της νέας τηλεοπτικής περιόδου. Μία από τα ίδια και ακόμη χειρότερα. Το ψέμμα, η λάσπη, ο οχετός, η κακογουστιά, η εκπόρνευση σωμάτων και ψυχών, η μικροπρέπεια, η αναξιοπιστία και κυρίως η έλλειψη σεβασμού απέναντι στους πολίτες, είναι τα κυριώτερα χαρακτηριστικά στοιχεία της εκπόρνευσης των ΜΜΕ τόσο στην ενημέρωση όσο και στην ψυχαγωγία.
Η «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ»
Ο καθημερινός λιβανωτός και η ακριβοπληρωμένη διαφήμιση του «τιτάνιου έργου» της κυβέρνησης του μνημονίου, αλλά και του Άτλαντα υιού της Μαργαρίτας, που ορισμένοι επιμένουν να ονομάζουν δημοσιογραφία, έχουν υπερβεί προ πολλού τα όρια του ανεκτού αλλά και της δουλοφροσύνης. Δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα έντυπα ἤ ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. αφού, έτσι κι’ αλλιώς, είναι γνωστά σε όλους. Περίσσεψαν πια σ’ αυτόν τον τόπο οι πουλημένες γραφίδες και οι εξαγορασμένες συνειδήσεις των αυτοαποκαλουμένων δημοσιογράφων, που ντροπιάζουν την έννοια της δημοσιογραφίας και εξευτελίζουν την σημασία της ενημέρωσης. Το λαμπερό φως της τηλεοπτικής οθόνης θαμπώνει την πραγματικότητα και τυφλώνει τον τηλεθεατή, ενώ οι κραυγές, οι ύβρεις και τα ψεύτικα λόγια που ακούγονται από τα MEGAφωνα της μιαρής προπαγάνδας, ρυπαίνουν κάθε ημέρα τα ερτζιανά κύματα και μολύνουν τα αυτιά των πολιτών. Άνδρες, γυναίκες και κάτι σαν άνδρες ἤ σαν γυναίκες, που ακκιζόμενοι αυτοαποκαλούνται «έγκυροι», «αδέσμευτοι» και «έγκριτοι» δημοσιογράφοι, με προκλητική θρασύτητα μονοπωλούν εδώ και χρόνια τον ρόλο του θεματοφύλακα της ενημέρωσης. Συμπλεγματικές προσωπικότητες, θλιβερές φιγούρες miserabile visu αλλά και miserabile auditu, επηρμένοι ωραιοπαθείς, ψολοκομπαστές αγροίκοι, υπερφίαλοι αμαθείς, μεγαλαυχείς μετριότητες, ξεχειλίζουν καθημερινά με πνευματικά και ενημερωτικά βοθρολύματα τα τηλεοπτικά κανάλια αλλά και τα σπίτια μας, που σε μια σχέση μαζοχιστικής εξάρτησης είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Άνθρωποι που πριν λίγα χρόνια βρώμαγε το στόμα τους από την πείνα ἤ από ότι έβαζαν και εξακολουθούν να βάζουν μέσα σε αυτό, εμφανίζονται σήμερα ως δια μαγείας, να περιοδεύουν στην Ευρώπη κρατώντας βαλίτσες με εκατομμύρια, να είναι ιδιοκτήτες εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών σταθμών αλλά και κάθε άλλου μέσου που θα τους δώσει την ευκαιρία, με κάθε τρόπο, να αποσπάσουν χρήματα. Αρνητές της συνειδήσεως με την ηθική ως άγνωστη λέξη, ικανοποιούν έναντι αδράς αμοιβής, ως θεραπαινίδες, τις διάφορες επιθυμίες των πελατών τους που δραστηριοποιούνται στην πολιτική, στις επιχειρήσεις, στην τέχνη κλπ.
Η «ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ»
Και να ήταν μόνο η ενημέρωση… Το βοθρολυματικό τηλεοπτικό προϊόν καλύπτει και την ψυχαγωγία, αφού προέρχεται από αναλόγου ποιότητας έμψυχες πρώτες ύλες . Υπάρχουν παρουσιαστές «ξανθών» εκπομπών, που επαίρονται πως διαθέτουν συνοδεία αστυνομικών φρουρών για «λόγους ασφαλείας». Υπάρχουν ξανθές κατά κύριο λόγο παρουσιάστριες, με πλούσια σωματικά και μόνον προσόντα, διαθέσιμα σε πρώτη ζήτηση, που δεν είναι σε θέση να διακρίνουν το Αίγιο από το Αιγαίο πέλαγος. Άλλες πάλι, που δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα αν ο Παλαμάς ήταν στρατηγός των αρχαίων Ελλήνων ἤ εστιατόριο πολυτελείας στην Μύκονο. Υπάρχουν αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως πρότυπα lifestyle. Είναι οι γνωστοί συμπλεγματικοί λόγω καταγωγής, ετερόφωτοι και ετεροδημιούργητοι εκδότες περιοδικών αλλά και γυναικών, με ακαθόριστο προφίλ κάτι μεταξύ κωμαίου μαχαλόμαγκα, παριζιάνου ζιγκολό και νεόπλουτου ιδιοκτήτη βίλλας, που αλλού, στην Μύκονο. Αυτοί και άλλοι πολλοί όμοιοί τους, έχουν «επωμισθεί» την καθημερινή ψυχαγωγική ενημέρωσή μας. Εμφανίζονται σε διάφορες εκπομπές με εναλλασσόμενους ρόλους παρουσιαστή, τηλεοπτικού μαϊντανού, δημοσιογράφου, σχολιαστή και πάει λέγοντας. Τον τελευταίο μάλιστα καιρό παριστάνουν και τους κριτές, για να χλευάσουν το ανύπαρκτο ταλέντο νέων ανθρώπων που είχαν την ατυχή έμπνευση να ασχοληθούν με το τραγούδι, την υποκριτική, τον χορό κλπ. Αλλά και άνθρωποι με διεθνή καριέρα την μουσική, όπως οι ίδιοι καυχώνται, μεταλλάσσονται σε χορευτές, παρουσιαστές θνησιγενών εκπομπών, κριτές υπερηλιθίων και ολιγοφρόνων «καλλιτεχνών» πάσης φύσεως, απελπισμένων μαγείρων και κύριος οίδε τι άλλο θα επακολουθήσει. Αυτή είναι εδώ και χρόνια η πραγματικότητα της τηλεοπτικής Ελλάδος. Να την χαιρόμαστε, γιατί φαίνεται πως αυτή θέλουμε. Είναι όμως ντροπή γιατί αξίζουμε κάτι πολύ καλύτερο.
Α.Α.
