Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Αθήνα- Αυστραλία χωρίς roaming

Για τους περισσότερους η έννοια του «παγκόσμιου χωριού» και της εύκολης επικοινωνίας με κάθε άκρη της γης, είναι κατακτήσεις των τελευταίων χρόνων, απόλυτα ταυτισμένες με το Διαδίκτυο. Για κάποιους συμπολίτες μας όμως οι φιλίες με Νεοζηλανδούς και Νοτιαμερικανούς ξεκίνησαν πολύ πριν από το facebook. «Για να επικοινωνήσω δεν χρειάζομαι ούτε σύνδεση στο Ιντερνετ ούτε καλώδια ούτε τίποτα, μόνο λίγο ρεύμα και τον ασύρματο πομποδέκτη μου» λέει ο ραδιοερασιτέχνης κ. Δημήτρης Πάλλης.


«Ο ραδιοερασιτεχνισμός είναι ένα πολυεπίπεδο χόμπι. Καταρχάς προάγει την επικοινωνία. Επίσης κάθε ραδιοερασιτέχνης είναι ένας τεχνίτης, προσπαθεί να βελτιώσει τον εξοπλισμό του και να βρει λύσεις σε τεχνολογικά προβλήματα» τονίζει ο κ. Παναγιώτης Ντάντης, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια δραστηριοποιείται στην Ενωση Ραδιοερασιτεχνών Ελλάδας. «Οι συνομιλίες περιλαμβάνουν από τεχνικά θέματα μέχρι την τουριστική προβολή. Φροντίζουμε πάντα να προβάλλουμε την ομορφιά της Ελλάδας, ενώ μου έχει τύχει να με καλέσουν για διακοπές ακόμα και στην Ιαπωνία» λέει ο κ. Ντάντης.

Πέρα από την επικοινωνία και την συμβολή τους στην τεχνολογική εξέλιξη οι ραδιοερασιτέχνες αποδεικνύονται πολύτιμοι και σε έκτακτες περιπτώσεις. «Σε σεισμούς ή άλλες φυσικές καταστροφές είμαστε πάντα εκεί για να βοηθήσουμε στις επικοινωνίες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Καλαμάτας στον σεισμό του 1986, όταν δεν υπήρχαν τα κινητά τηλέφωνα. Είχαν πέσει οι τηλεφωνικές γραμμές και οι συνομιλίες μεταξύ των αρχών έγιναν από τις ραδιοερασιτεχνικές συχνότητες. Παρόμοια ήταν και η κατάσταση στον σεισμό του 1999, όταν τα δίκτυα της κινητής τηλεφωνίας κατέρρευσαν» τονίζει ο κ. Σωτήρης Βανικιώτης γ.γ. της Ενωσης Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών και υπεύθυνος της Ομάδας Εκτακτης Ανάγκης ενώ ο κ. Πάλλης συμπληρώνει ότι είναι «λάθος να εξαρτάμε τις επικοινωνίες μας τόσο πολύ από δίκτυα που προορίζονται για εμπορική χρήση.  

Είναι σημαντικό να υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θα μπορούν να χρησιμοποιούν τις δυνατότητες που μας δίνουν τα ερτζιανά κύματα».

Αν και χόμπι ο ραδιοερασιτεχνισμός και οι διάφορες εκφάνσεις του ρυθμίζονται από τη νομοθεσία. Στη χώρα μας προβλέπονται δυο ειδών άδειες, οι οποίες δίνονται μετά από εξετάσεις. Η πρώτη κατηγορία (SV) απαιτεί εξέταση στον κώδικα Μορς και δίνει δικαίωμα χρήσης οποιασδήποτε ραδιοερασιτεχνικής μπάντας ενώ για απόκτηση της άδειας της κατηγορίας δύο (SW) δεν απαιτείται εξέταση στα Μορς, δίνονται όμως σαφώς πιο περιορισμένα δικαιώματα. «Αυτή την εποχή εξετάζεται η αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου. Πάμε σε μια εναρμόνιση με την Ευρώπη και σε αύξηση των δικαιωμάτων που θα έχουν οι ραδιοερασιτέχνες της κατηγορίας SW. Ομως δυστυχώς παραμένει η εξέταση στα Μόρς κάτι που δεν γίνεται πουθενά αλλού στον κόσμο. Η επικοινωνία με κώδικα Μόρς δεν χρησιμοποιείται πλέον σε κανένα επαγγελματικό τομέα. Μόνο οι δεινόσαυροι επιμένουν στην εφαρμογή του», δηλώνει ο κ. Ντάντης ενώ ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών κ. Κωνσταντίνος Κράλογλου, ραδιοερασιτέχνης για περισσότερα από 50 χρόνια, τονίζει ότι «στη χώρα μας υπάρχουν 6.000 ραδιοερασιτέχνες με άδεια. Ομως επειδή η εκμάθηση του κώδικα Μορς είναι δύσκολη, δυσκολευόμαστε να προσελκύσουμε νέους ανθρώπους, ενώ αρκετοί επιλέγουν να λειτουργούν τους πομποδέκτες τους χωρίς άδεια, αφού οι εξετάσεις για το δίπλωμα είναι επίπονες εξαιτίας του κώδικα. Πλέον η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα αποκωδικοποίησης μηνυμάτων Μόρς μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή».

Τι είναι ο Ραδιοερασιτεχνισμός;

Με τον όρο αυτό δεν περιγράφονται οι πάλαι ποτέ ηρωικοί πειρατικοί σταθμοί όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Το συνθετικό «ερασιτεχνισμός», στη λέξη δεν αναφέρεται στις δεξιότητες και τις γνώσεις των χρηστών, αφού οι περισσότεροι είναι πολύ καλοί γνώστες της τεχνολογίας, αλλά στο ότι δεν πρόκειται για μια κερδοσκοπική δραστηριότητα. Πρόκειται για εραστές της τεχνολογίας που εκμεταλλεύονται τα ερτζιανά, και ιδιαιτέρως τα βραχέα, κύματα προκειμένου να επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι απαρχές του ραδιοερασιτεχνισμού βρίσκονται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στην Αμερική, την εποχή που τα ραδιοφωνικά κύματα άρχισαν να χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς. Οι κρατικές αρχές παραμέρισαν τους ραδιοερασιτέχνες εξορίζοντας τους στα βραχέα κύματα, που πίστευαν ότι δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Όμως οι επίμονοι αυτοί χομπίστες κατάφεραν να εξελίξουν τις δυνατότητες τους πειραματιζόμενοι και έφτασαν να επικοινωνούν με την άλλη άκρη της γης χωρίς την παρέμβαση κανενός καλωδίου και κανενός… φουσκωμένου λογαριασμού.

Οι Βενιαμίν

Ο Γιάννης Βλαχογεωργακόπουλος ή είναι ένας από τους νεότερους έλληνες ραδιοερασιτέχνες, 14 ετών. Ξέρει να χειρίζεται τον κώδικα Μόρς από 12 ετών όμως πρέπει περιμένει να κλείσει τα 16 του για να αποκτήσει το σχετικό δίπλωμα «Και οι δυο γονείς μου είναι ραδιοερασιτέχνες. Επιπλέον η επικοινωνία με τον ασύρματο, έχει πολλά στοιχεία Φυσικής που είναι το αγαπημένο μου μάθημα. Δυστυχώς στην ηλικία μου δεν υπάρχουν πολλά παιδιά που να μπορούμε να μιλήσουμε μέσω των πομποδεκτών μας».

Ο Παντελής Πάντσιος, 17 ετών, θυμώνει όποτε οι φίλοι του απορούν με το χόμπι του. «H ραδιοερασιτεχνική επικοινωνία είναι κάτι το μοναδικό δεν έχει καμία σχέση με τα chat και τo skype. Είναι κάτι στο οποίο έχεις συμβάλλει ο ίδιος για να δημιουργηθεί, αγωνιάς κάθε λεπτό μην χάσεις τον συνομιλητή σου» τονίζει. Αν και νεαρός θέλει να διατηρηθούν τα Mορς στις εξετάσεις του ραδιοερασιτεχνισμού. « Θεωρώ πως ο κώδικας Μορς έχει τρομερό ενδιαφέρον. Επιπλέον στις συχνότητες που συνομιλούμε εμείς πολλές φορές είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσεις τον ήχο των Μορς παρά μια φωνή».

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...