Ωραία φάμπρικα έχουν βρει τα κόμματα εξουσίας τα τελευταία χρόνια. Αφού δεν μπορούν να πάρουν προβάδισμα με δημιουργία θετικών γεγονότων ανακάλυψαν τον τρόπο να κοντύνουν τον αντίπαλο. Οι εξεταστικές επιτροπές είναι διαδικασία της οποίας έπρεπε να γίνεται πολύ φειδωλή χρήση και όμως αυτοί τις αποφασίζουν για ό,τι κινείται. Φτάσαμε να τις χρησιμοποιούν ή να τις επικαλούνται ακόμα και για
αμιγώς πολιτικά θέματα όπως, αν είναι δυνατόν, πώς φτάσαμε στο μνημόνιο ή ποιά οικονομική πολιτική ακολούθησε ο Αλογοσκούφης, επιλογές δηλαδή που τιμωρούνται ή επιβραβεύονται από την ψήφο του λαού. Είναι αστείο να βρίσκονται στο μεϊντάνι κάμποσες τέτοιες επιτροπές και να ακολουθούν κι άλλες, και από τις δύο πλευρές, όταν όλοι γνωρίζουν την εξέλιξη της κάθε μιας από αυτές.
Από τώρα μπορώ να σας πω και ξέρετε κι εσείς ότι όποια από αυτές τις υποθέσεις(ή και τις άλλες που θα προκύψουν στην πορεία με τη φόρα που έχουν πάρει) ακολουθήσει την πορεία της εξεταστικής, θα έχει την κατάληξη των 5-6 πορισμάτων (όσα και τα κόμματα) και της απαλλαγής από ποινικές ευθύνες λόγω παραγραφής. Στην ουσία μία μέθοδος πολιτικής καταδίκης του αντιπάλου χωρίς απόδοση ατομικών ευθυνών. Γιατί το πολιτικό σύστημα μπορεί να μην δείχνει ένστικτο αυτοπροστασίας από την φθορά που του προκαλεί αυτή η εικόνα, έχει όμως φροντίσει εκ των προτέρων να διασφαλίσει την διακριτική αντιμετώπιση του προσωπικού του σε σχέση με τους λοιπούς πολίτες και να παραγράφει τα ενδεχόμενα ποινικά αδικήματά του πολύ νωρίς. Και ενώ υποτίθεται ότι από όλες τις πλευρές διατυπώνεται πια η ανάγκη Συνταγματικής Αναθεώρησης που θα εξαλείφει αυτό το προνόμιο, με την κατάχρηση των εξεταστικών υπογραμμίζουν αυτήν την προκλητική εύνοια που εξοργίζει,σε μια περίοδο που θα έπρεπε να προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με τους πολίτες.
Όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, παρά τον μεγάλο αριθμό εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής, δύο μόνο πολιτικοί έχουν καταδικαστεί, οι κύριοι Τσοβόλας και Πέτσος, μάλλον περισσότερο θύματα των περιστάσεων παρά ένοχοι. Και επειδή όλοι είμαστε πεπεισμένοι ότι οι ένοχοι διαφθοράς όλα αυτά τα χρόνια ήσαν πολύ περισσότεροι, ας ομολογήσουμε ότι δεν έχουμε στην διάθεσή μας, προς το παρόν, τρόπο να τιμωρούνται οι επίορκοι πολιτικοί. Και μέχρι τη στιγμή που θα αποφασιστεί να διώκονται από την Δικαιοσύνη και όχι από τη Βουλή, δηλαδή από συναδέλφους τους και με την γνωστή διαδικασία απαλλαγής μετά την αποκόμιση του πολιτικού κέρδους, ας μπει φρένο στην υπερπαραγωγή εξεταστικών.
Μπορεί το ζοφερό παρόν και το δυσοίωνο μέλλον να απελπίζει τους πολιτικούς, κυρίως τους κυβερνώντες και να τους αναγκάζει να έχουν διαρκώς στραμμένο το βλέμμα στο παρελθόν για να παίρνουν αυτοπεποίθηση από τη σύγκριση με τους χειρότερους που προηγήθηκαν, αλλά κινδυνεύουν να την πάθουν όπως ο μοτοσικλετιστής που, βλέποντας συνέχεια στους καθρέφτες τι γίνεται πίσω του, στουκάρει μπροστά.
www.protagon.gr
