- Μπορείς να κάνεις την αλλαγή γιατί έχω πήξει;
(Αν μπορώ λέει…η τύπισσα ήταν εξωτικής και εξωφρενικής ομορφιάς!!! Ιδιοκτήτρια στο πιο in μπαράκι του νησιού, μια
«τρύπα» – απαραίτητη στάση για όλους - μια ομάδα μόνη της… στο μπαρ, σέρβιρε έξω, έβαζε μουσική. Όλα! Και με το πιο λαμπερό χαμόγελο…)
- Φυσικά, αλλά τι πρέπει να κάνω;
- Μα είναι πολύ απλό, έλα λίγο…να, όταν τελειώνει το κομμάτι θα κατεβάσεις… απαλά… αυτό, ανεβάζοντας το άλλο…, έτσι! Εύκολο δεν είναι? Βάλε και ότι άλλο θες, έχουμε ίδια γούστα απ ότι έχω καταλάβει (ααάχχχχ μακάρι να είχαμε, είχα περάσει πολλά βράδια εκεί – αυτή τα είχε με έναν ψηλέα)
«Πάντως (εκ του αποτελέσματος), εκείνη η απρόσμενη, «βίαιη» και σύντομη επαφή με τον μείκτη ήταν αρκετή για να με παρασύρει σε ένα μαγικό ταξίδι, που χωρίς να το γνωρίζω, μόλις είχε αρχίσει…
…guest και μεγαλύτερα περάσματα από σημαντικά bars και clubs εντός και εκτός Αττικής, διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων, θεματικών parties, εμφανίσεις σε beach bars σε όλη την Ελλάδα, μαγικές βραδιές στο νησί που αγαπάω, την Τήνο – μην ακούτε τι νομίζουν, ελάτε καλοκαίρι - συνεργασία για την παραγωγή δύο (2) επιτυχημένων μουσικών συλλογών, τι ξεχνάω…, τι ξεχνάω…, α, ναι! ότι είχα δείξει ένα βραδάκι και κάποια κολπάκια στον Paul Oakenfold (Heineken Thirst 27/6/2003 – Gaz Χαλκίδα), αλήθεια είναι, happy faces και ίσως άλλα τόσα, αλλά ποτέ συνεχόμενα, πάντα με τέτοια απόσταση ώστε να μη γίνουν συνήθεια, επάγγελμα (άλλωστε όλο το κόλπο ποτέ δεν είχε βιοποριστικό χαρακτήρα), έτσι ώστε να διατηρείται ζωντανή η μαγεία της πρώτης φοράς!…
…και όλα έρχονταν το ίδιο απρόσμενα, όπως εκείνο το βράδυ, συνήθως μέσα από φίλους (ευτυχώς έχω καλούς), στόμα με στόμα, άκουσμα με άκουσμα. Ώσπου, σχετικά πρόσφατα… WWW.MORERADIO.GR !!! Αυτά είναι τα ωραία!!! Φρέσκο κόλπο! Τι να πω…, όχι ότι δεν κολλάει με τα υπόλοιπα, πάντα υπήρχε ένα εσωτερικό φλερτ αλλά…
Δεν έχει αλλά… ωραίος χώρος, υπέροχα άτομα και οι δημιουργοί και τα υπόλοιπα παιδιά (φιλιά στη Μικαέλα – την πρώτη δασκάλα), μια παρέα που πιστεύω ότι δίνει αγάπη και ενέργεια σ’ αυτό που κάνει και φαίνεται, ακούστε μας…»
Γιάννης Χανιώτης
(Saltwater)
