Γιατί Ιωάννης και όχι Γιάννης;» τον ρωτάω αυθόρμητα. «Γιατί αυτό το όνομα μου έδωσαν οι γονείς μου» μου απαντάει αμέσως. «Στην πορεία το άλλαξαν οι φίλοι μου και με φώναζαν Γιάννη. Αλλά όταν ήρθα στην Αθήνα, ήθελα να σβήσω τη δύσκολη ζωή που είχα ζήσει και να καλωσορίσω τη ζωή που ονειρευόμουν». Και ο Ιωάννης Παπαζήσης είναι από τους ελάχιστους ηθοποιούς της γενιάς του που εξακολουθούν να κυνηγούν το όνειρό τους και από τους ακόμα λιγότερους που εξακολουθούν να ονειρεύονται.
Σε έχουν απατήσει ποτέ;
Μου είχε συμβεί μια φορά στο Λύκειο. Εκτός και αν με έχουν απατήσει κι άλλες και δεν το έχω μάθει. Θυμάμαι, αυτός που πήγε με τη φίλη μου, με κοιτούσε περίεργα. Τον πιάνω λοιπόν, όταν έμαθα τι έγινε και του λέω: «Γιατί με κοιτάς έτσι; Με εμένα έκανες σεξ; Με τη φίλη μου έκανες, οπότε εκείνη να κοιτάς. Εγώ φεύγω».
Εσύ έχεις απατήσει ποτέ;
Όσο ήμουν μικρός θεωρούσα ότι είναι μαγκιά να πηγαίνω με κάποια. Θυμάμαι μάλιστα ότι με τους φίλους μου μετρούσαμε ποιος είχε πάει με τις περισσότερες. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι όταν είσαι άπιστος σε μια σχέση, δεν κοροϊδεύεις τον άλλον, αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό. Οπότε, τώρα πια δεν θα απατήσω και αν έχω κάποια στιγμή την επιθυμία να πάω με μια άλλη γυναίκα, θα το πω και θα χωρίσω. Δεν είναι παρανοϊκό να θέλεις να κάνεις μια σχέση και όταν τελικά το πετυχαίνεις να κλαις, επειδή δεν μπορείς να πας με άλλη; Τώρα πια δεν μου λέει τίποτα το σεξ. Είναι ένα ευχάριστο κομμάτι της ζωής μας, αλλά μέχρι εκεί. Κάποτε το σεξ σήμαινε τα πάντα για μένα. Τώρα ωρίμασα και μεγαλύτερη σημασία έχει να είναι δίπλα μου άνθρωποι που είναι αληθινοί. Μόνο έτσι πάμε μπροστά! Έχω ανάγκη από αγάπη και νιώθω έτοιμος να δώσω αγάπη.