Παρέμβαση ετοιμάζουν τα υπουργεία Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Υγείας και στο επίμαχο θέμα της χρέωσης για τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων. Τα δύο υπουργεία διαπιστώνουν
μία άναρχη κατάσταση, με την ανάπτυξη 17 ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης, χωρίς κανένα θεσμικό πλαίσιο.
μία άναρχη κατάσταση, με την ανάπτυξη 17 ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης, χωρίς κανένα θεσμικό πλαίσιο.
Υπάρχει, λένε πηγές της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, παραπληροφόρηση και καλλιέργεια προσδοκιών με τα βλαστοκύτταρα που αναπτύσσεται από τις ιδιωτικές εταιρείες.
Για παράδειγμα ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι τα βλαστοκύτταρα δωρίζονται για αλλογενή χρήση. Δηλαδή για τη χρήση από άτομα εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος. Επίσης σύμφωνα και με την εμπειρία άλλων κρατών δεν μπορούν να κρατηθούν όλα. Η φύλαξη για 20 χρόνια χρεώνεται, επίσης, 2.500 ευρώ. Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο μία δημόσια τράπεζα της Ακαδημίας Αθηνών.
Από ελέγχους που είχαν γίνει από τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή τον Μάιο προέκυψε ότι ιδιωτικά μαιευτήρια χρέωναν τις μητέρες, χωρίς να το γνωρίζουν εκ των προτέρων. Οι τιμές για τη λήψη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος από τη μητέρα κυμαίνονταν από 225 έως 350 ευρώ.
Τότε η γενική γραμματεία είχε επιβάλει χρηματικά πρόστιμα, καθώς όπως επεσήμανε «τα μαιευτήρια επέβαλλαν την παραπάνω χρέωση ακόμη κι όταν οι γονείς δώριζαν, όπως στις περιπτώσεις που καταγγέλθηκαν στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, τα βλαστοκύτταρα σε δημόσιες τράπεζες για να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον από οποιονδήποτε τα έχει ανάγκη».
Μάλιστα ο Δ. Σπυράκος είχε επισημάνει ότι «αντί για ηθική επιβράβευση και επιδοκιμασία, οι καταναλωτές αντιμετώπιζαν τις υπέρμετρες και αποτρεπτικές για τη δωρεά αξιώσεις των μαιευτηρίων, κατά παράβαση σχετικού προεδρικού διατάγματος (26/2008) που ενθαρρύνει τις δωρεές ιστών και κυττάρων και απαγορεύει την είσπραξη αμοιβής για αυτές. Ετσι η πράξη δωρεάς προς το κοινωνικό σύνολο γινόταν αντικείμενο κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης».
Κατά τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, «η χρέωση αυτή ήταν παντελώς αδιαφανής ως προς την αιτία και το ύψος της. Οι καταναλωτές δεν είχαν καμία πληροφόρηση ποιες ενέργειες ή παροχές καλύπτει αυτή η χρέωση ώστε να σταθμίσουν και να κρίνουν το εύλογο αυτής.
Οπως μάλιστα αποδείχθηκε, παρά την ασάφεια που καλλιεργούσε ο αδιαφανής όρος, στο συνολικό ποσό της χρέωσης δεν περιλαμβανόταν αμοιβή ιατρού, ο οποίος άλλωστε δεν αξίωνε και δεν πληρωνόταν για τη συλλογή των βλαστοκυττάρων».
