Ο Ρίτσαρντ Γουέστγουντ-Μπρούκς του οίκου δημοπρασιών Mullock που έκανε τον
πλειστηριασμό το Σροπσάιρ βορειο-δυτικά του Λονδίνου, δήλωσε ότι είναι μια «ενδιαφέρουσα τάση» ότι τα έργα αγοράστηκαν αποκλειστικά από ξένους αγοραστές από την Κίνα, την Ινδία και τη Ρωσία.
«Αυτό δείχνει ότι δεν έχει σχέση με κάποια εμμονή με τους Ναζί, ή ότι οι νεο-ναζί έκαναν την αγορά αυτή», δήλωσε ο Γουέστγουντ-Μπρούκς, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
«Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στις χώρες αυτές και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με πολλά χρήματα για να επενδύσουν», τόνισε, ενώ πρόσθεσε ότι «θεωρούν όλα αυτά τα έργα ως επένδυση».
Οι υδατογραφίες, φιλοτεχνήθηκαν από τον Χίτλερ περίπου το 1908, όταν ήταν «ένας φτωχός καλλιτέχνης» στην Αυστρία, και αναμενόταν να πουληθούν γύρω στις 150.000 λίρες.
Το υψηλότερο ποσό που καταβλήθηκε για μια μόνο ακουαρέλα ήταν 10.000 στερλίνες για τη σύνθεση Ortschaft am Main (Χωριό στο Μέιν), ένα τοπίο στην πλαγιά ενός λόφου με ένα ρουστίκ κτίριο, που υπογράφεται από τον Χίτλερ.
Μια υδατογραφία του με ένα τοπίο με μια μεγάλη βασιλική, και καμινάδες εργοστασίων στο βάθος, πωλήθηκε για 8.200 στερλίνες.
Το μαχαίρι για τα ψάρια του Χίτλερ πουλήθηκε έναντι 900 στερλινών, αλλά ένα κουταλάκι του καφέ που χρησιμοποιούσε η ερωμένη του, Εύα Μπράουν, έμεινε απούλητο.
Ένα σπάνιο αντίγραφο του βιβλίου Mein Kampf (ο αγών μου) του Χίτλερ, με υπογραφή και αφιέρωση από τον ναζιστή ηγέτη, εξασφάλισε το υψηλότερο ποσό στη δημοπρασία, 18.000 στερλίνες, σύμφωνα με τον κ. Γουέστγουντ-Μπρούκς.
Οι ακουαρέλες, με την υπογραφή του Χίτλερ, ανακαλύφθηκαν σε μια κατοικία στην εξοχή που αγοράστηκε πρόσφατα από έναν πλούσιο δικηγόρο, ο οποίος βρήκε τους πίνακες «ξεχασμένους μέσα σε ένα ντουλάπι».
Ο Γουέστγουντ-Μπρούκς δήλωσε ότι η εταιρεία ανέλαβε τη δημοπρασία, επειδή η πώληση αναμνηστικών της ναζιστικής περιόδου απαγορεύεται από το νόμο σε μια σειρά από Ευρωπαϊκές χώρες και το «Ebay στις χώρες αυτές δεν θα τα δεχόταν για πώληση».
Η πλειονότητα των έργων φιλοτεχνήθηκε το 1908, όταν ο Χίτλερ ήταν ένας νέος καλλιτέχνης που αγωνιζόταν να επιβιώσει, αφότου είχε απορριφθεί δύο φορές από την Ακαδημία Τέχνης της Βιέννης.
«Ήταν ζωγράφος δεύτερης κατηγορίας», δήλωσε ο Γουέστγουντ-Μπρούκς, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, «απλώς δεν ήταν αρκετά καλός... ιδίως όταν σχεδίαζε ανθρώπους, η προοπτική ήταν τελείως λάθος».
Εντούτοις, είναι αξιοπρόσεκτο ότι «όλα του τα θέματα ήταν ειρηνικά, χωρίς εξαίρεση, δεν υπάρχουν στρατιωτικά η βίαια θέματα», σημείωσε ο Γουέστγουντ-Μπρούκς.
real.gr
