Υπάρχει ανάμεσα μας κανείς που ιδρώνει μπροστά στον ανασχηματισμό; Ναι, αν είναι υπουργός. Bρίσκεται εδώ κάποιος που ακούει ενημερωτικό ραδιόφωνο και έχει το ένα μάτι προς την τηλεόραση μήπως και δεν πιάσει με την πρώτη την αναγγελία; Ναι, αν πρόκειται για δημοσιογράφο ή για κάποιον που περπατάει υπερήφανα ή ως σκιά σε υπουργικά γραφεία. Ομως οι περισσότεροι από σας δεν δίνετε δεκάρα για τον ανασχηματισμό, δεν πληρώνετε ούτε ευρώ για να μάθετε το πολιτικό μέλλον των στελεχών που μπαινοβγαίνουν στην κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι ότι τα media κάνουν πως δεν το γνωρίζουν και ο πρωθυπουργός δείχνει να το αγνοεί.
Ποιος μπορεί, λοιπόν, να ενδιαφέρεται για την ουσία του ανασχηματισμού; Πρακτικά ελάχιστοι. Ισως το περιβάλλον των ενδιαφερομένων, οι σύμβουλοι που θα χάσουν τη δουλειά τους, οι γραμματείς που θα ξεχάσουν τις μέρες της έπαρσης, οι καινούργιοι που θα γευτούν εξουσία. Αντε να ενδιαφέρονται και κάποιοι ψηφοφόροι ή άνθρωποι της πιάτσας που βλέπουν τον δικό τους να πιάνει χαρτοφυλάκιο και νομίζουν ότι και αυτοί θα πιάσουν την καλή. Μέχρι εκεί. Ομως η κοινωνία αδιαφορεί. Κανένας δεν θα πάει για ύπνο το βράδυ σέρνοντας τον ανασχηματισμό ανάμεσα στις παντόφλες του. Διότι ο ανασχηματισμός δεν αλλάζει τη ζωή, δεν βελτιώνει την καθημερινότητα των ανθρώπων, για πολλούς δε είναι κάτι σαν παραδοχή αποτυχίας. Αφήστε που είναι όλο και λιγότεροι οι πολίτες που γνωρίζουν τους υπουργούς. Αυτό σημαίνει ότι ο ανασχηματισμός δεν αποδίδει αυτά που προσέφερε στο παρελθόν. Για να σου αποδώσει μία αλλαγή, πρέπει να γίνει και αισθητή στην κοινωνία.
Και ακόμα χειρότερα για τον πρωθυπουργό, ο τελικός λογαριασμός αποστέλλεται στο Μαξίμου και όχι στο υπουργικό συμβούλιο. Και αυτός ο λογαριασμός όσοι λαβύρινθοι και αν παρεμβάλλονται, όσοι συντονιστές και αν βγουν στην πόρτα, στο τέλος βρίσκει τον παραλήπτη του.
του Κώστα Γιαννακίδη protagon.gr
