Το θέμα: Ο Λουκ είναι ορφανός και χορευτής. Μοναδική του περιουσία είναι μια παλιά αποθήκη, στην οποία βρίσκουν καταφύγιο οι χορευτές. Όμως κινδυνεύει να τη χάσει. Για να την κρατήσει πρέπει να επιβιώσει. Και η επιβίωση
έχει να κάνει με τη νίκη της ομάδας του που ακούει στο χαρακτηρισμό «πειρατές» εις βάρος μιας αντίπαλης χορευτικής ομάδας.Το φιλμ: Πολύ καλά τα λέει στη διευκρίνισή του ο ελληνικός συμπληρωματικός τίτλος. Η «Nέα διάσταση» είναι το 3D, στο οποίο έχουν πέσει οι εταιρίες σαν τους λιγούρηδες και τώρα που ο κινηματογράφος στέλνει τα περιεκτικά σενάρια παλαιού (όμως) τύπου στην TV και παρατηρούμε μια αναπτυγμένη τηλεόραση (αν δείτε την τηλεταινία για την οποία πήρε το Emmy ο Αλ Πατσίνο, θα καταλάβετε τι εννοώ), μας ταράζουν στο σινεμά με καθετί σε 3D. Για να συναρπάσουν με κάτι το θεατή γίνονται όλα αυτά, με κάτι που να έχει να κάνει με την εικόνα, αλλά και με μια νεοπλουτίστικη συμπεριφορά απέναντι σε μια παλιά μεν ανακάλυψη, που όμως τώρα επιστρατεύτηκε διότι ωρίμασαν οι συνθήκες – και κενοποιήθηκαν οι άνθρωποι. Ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι ωραίες οι χορογραφίες και τα σώματα που τις εκτελούν. Αυτό δα θα έλειπε.
