Δεν έχω καθόλου πεισθεί πως ο κος Καμίνης θα είναι ένας καλός δήμαρχος.Εννοώ άνθρωπος που μπορεί να συνθέσει, έχει την πολιτική ικανότητα να αναδείξει το ουσιώδες και την παιδευτική ικανότητα να μετατρέψει αυτό το ουσιώδες σε κοινά αποδεκτό.Η τηλεοπτική του παρουσία μου έδωσε την εντύπωση μάλλον ικανού «κοινοτικού» υπαλλήλου δηλαδή...
διεκπεραιωτή, έντιμου και επιμελούς, ανοιχτόμυαλου και εργατικού, αλλά μέχρις εκεί.
Θα ψηφίσω Καμίνη, θα τον ψηφίσω σήμερα στον δεύτερο γύρο με φανατισμό.
Γιατί η παρουσία του κου Κακλαμάνη με προσβάλλει. Στην νοημοσύνη και στην αισθητική μου. Με προσβάλλει η αλαζονεία που διακατέχει αναμφισβήτητα κάποιον που δηλώνει για αυτήν την Αθήνα που καθημερινά ζω πως είναι καθαρή.Ο απερχόμενος δήμαρχος κατάφερε να βγάλει, να αναδείξει σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του πολιτικαντισμού που μας έφεραν στη χρεοκοπία.
Εμφανίζεται σίγουρος, αυτο-ικανοποιημένος, κυνικός, προκλητικός. Ο Άγιος Παντελεήμονας είναι κάπου αλλού, ο 9.84 των δέκα εκατομμυρίων είναι επένδυση ενημέρωσης στους δημότες και τον πολιτισμό, το πράσινο που μειώνεται είναι ανυπόστατες καταγγελίες κάποιων γραφικών οικολόγων.Η πόλη αφέθηκε στη συρρίκνωση του δημόσιου χώρου της και συνεχίζει να κατακερματίζεται, κάτι σαν ορατή αποσάθρωση από γειτονιά σε γειτονιά.
Μου ήταν αδύνατο να φανταστώ το 2004 τη σημερινή Αθήνα. Και το 2006 ακόμη και το 2008. Η πόλη μας είναι το πρόσωπο, ο τρόπος μας συμμετοχής στο παγκόσμιο δίκτυο, η πύλη μας στον κόσμο. Ντρέπομαι για την κατάντια της. Θέλω να πάρω την ευθύνη , με την ψήφο μου προς στιγμή, για μια νέα αρχή.
Μεγάλα λόγια δε λέω, μεγάλα πράγματα δεν περιμένω. Όμως για λόγους αξιοπρέπειας θέλω να αντιδράσω. Να δοκιμάσω μια νέα αρχή. Για μένα και την πόλη μου, για την Αθήνα ρε γαμώτο.
